Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

BAAC bv IVO Usseler es Noord, gemeente Enschede
getransporteerd (vakken 16, 37-39). Waarschijnlijk is ook een deel van het vuursteen
(vakken 1 en 25) in westelijke richting hellingafwaarts getransporteerd.
Ten zuiden van de Haakbergerstraat is ook ten westen (vak 47) en ten oosten (vakken
45 en 46) van de Ruiverkavelingsweg relatief veel bewerkt vuursteen aangetroffen.
Waarschijnlijk is op het hoge deel (Ruilverkavelingsweg) vuursteen van een vindplaats
omhoog geploegd (esdek 40-60 dik). Het meeste bewerkte vuursteen bevindt zich aan
de westzijde van de Ruilverkavelingsweg en is deels hellingafwaarts getransporteerd.
In de lager gelegen westhoek van vak 47 is relatief veel bewerkt vuursteen
aangetroffen. Mogelijk is hier ook vuursteen van een vindplaats omhoog geploegd
gezien de geringe dikte (40-50 cm) van het esdek.
Het oostelijke gebied
Het noordoostelijke deel van dit gebied bestond geheel uit grasland zodat hier geen
oppervlaktekartering kon worden uitgevoerd. Alleen in het zuidwestelijke deel van dit
gebied is een oppervlaktekartering uitgevoerd. In het oostelijke gebied is relatief veel
bouwpuin aangetroffen, waarbij de grootste puinconcentraties op de westelijke helft
van de vakken 40 en 41 zijn aangetroffen. In vergelijking tot de andere gebieden is in
het oostelijk gebied het meeste aardewerk aangetroffen (bijlage 2 en bijlage 5). Bij de
oppervlaktekartering is zowel vroeg- (9 e -11 e eeuw), laat- (12 e -15 e eeuw) en post-
middeleeuws aangetroffen. Vooral in vak 40 is veel aardewerk uit de 9 e -12 e eeuw
aangetroffen (bijlage 2). Een groot deel van dit aardewerk is aangetroffen op het
onderste deel van de zuidelijke helft van vak 40. Vondstnummer 88 geeft een
vondstconcentratie van dit aardewerk weer in vak 40 (bijlage 5). De relatief grote
hoeveelheid aardewerk uit de 9 e -12-e eeuw in vak 40 doet vermoeden dat hier een
archeologische vindplaats uit deze periode aanwezig is. Het esdek is hier slechts 30-50
cm dik, zodat bij aanwezigheid van een vindplaats aardewerk makkelijk omhoog
geploegd kan worden. De vondstconcentratie van aardewerk uit de 9 e -12 e eeuw
(vondstnummer 88) in vak 40 ligt aan de rand van een drassige laagte (bijlage 2), wat
eigenlijk een vreemde plek is om zoveel vondstmateriaal te vinden. Meestal wordt het
vondstmateriaal op het wat hoger gelegen deel van het terrein aangetroffen. Het is niet
duidelijk of deze drassige laagte natuurlijk is of kunstmatig. In het geval dat het om een
kunstmatig aangelegde laagte gaat die uit dezelfde periode stamt als het verzamelde
aardewerk is er mogelijk sprake van een relatie tussen de laagte en het aardewerk
(misschien klei gewonnen voor fabricage van aardewerk?).
4.5 Archeologische resultaten boorkartering
In 41% (232 boringen) van de in totaal uitgevoerde 561 boringen zijn archeologische
indicatoren aangetroffen (bijlage 6). De meest voorkomende indicatoren zijn:
aardewerk, bewerkt vuursteen en houtskool. Daarnaast zijn ook huttenleem, bot,
baksteen, (metaal)slakken, kooltjes, sintels en zwarte schilfers aangetroffen. De zwarte
schilfers zijn mogelijk te beschouwen als een soort verbrandingsresidu.
Wanneer alleen het bewerkt vuursteen en aardewerk als indicatief worden beschouwd
voor de aanwezigheid van een archeologische vindplaats, dan zijn in 25% van de
boringen (141 stuks) archeologische indicatoren aangetroffen. De aangetroffen
aardewerkfragmenten zijn meestal niet groter dan één of enkele vierkante centimeters.
Het aardewerk is in de meeste gevallen relatief zacht en kan vaak makkelijk tussen de
vingers worden verpulverd. Tussen het aangetroffen vuursteen zitten weinig
gebruiksvoorwerpen. In de meeste gevallen betreft het afslagen en brokken. De
gedetermineerde en gedateerde indicatoren zijn beschreven in bijlage 5.
19