Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”

6. Drøfting av resultata
Gjennom presentasjonen av resultata har eg til dels svart på den første problemstillinga (sjå
kapittel 1.3). Det skjer noko med språket i Øygarden, og det skjer hovudsakleg hjå dei unge
informantane i 2009. Dei yngre formene veks fram i stor fart. Det språklege generasjonsskiljet
mellom yngre-gruppa og mellom-gruppa i 2009 er langt større enn dei andre ein finn i
materialet. Panelinformantane er med og underbyggjer dette. Hjå dei ser ein at dei held seg
relativt stabile mellom dei to opptaksåra. Gjennom desse får ein òg eit anna perspektiv på det
eg har vist mellom gruppene i trendgranskinga, og dei må sjåast ut frå eit livsfaseperspektiv.
Panelinformantane kompletterer det biletet ein får på språkendring i trendgranskinga. Der ser
ein korleis språket endrar seg mellom årsklassane (men det er ikkje dei same informantane).
Altså er ikkje yngre-gruppa i 1983 og 2009 den same, men dei er i same aldersfase i
opptaksåret. Panelinformantane er i ulike aldersfasar dei to opptaksåra.
Nokre av dei formene eg kallar for yngre, vil eg definera som bergenske. Det kallar eg dei
dersom dei ikkje finst i andre dialektar på Vestlandet.
Kapitlet er oppbygd slik at eg først diskuterer resultata opp mot hypotesane mine. Deretter
ser eg på ulike aktuelle årsaksforklaringar og drøftar resultata med desse som utgangspunkt.
6.2 Resultata i høve til hypotesane
6.2.1 Alder og opptaksår: hypotese nr. 2 og 3
Av resultata har ein sett at variasjonen mellom aldersgruppene i dag er større enn han var i
1983, og at skilnaden mellom 1983 og 2009 er liten i dei eldste aldersgruppene, men at yngregruppa
i 2009 på omtrent alle variablane har langt fleire yngre former. Det er berre denne
aldersgruppa som har forandra seg. Som eg skriv i kapittel 2, har samfunnet Øygarden
forandra seg mykje på dei 26 åra mellom 1983 og 2009, og kanskje spesielt etter 1986 då den
siste brua kom. Det er berre dei som er i yngre-gruppa i dag, som har tileigna seg og utvikla
språket sitt i det ”nye” samfunnet. Alle andre informantar var vaksne på dette tidspunktet, og
hadde tileigna og utvikla språket i ei langt meir stabil tid.
Når det gjeld mellom-gruppa i 2009, ser det ut som den har vore stabil gjennom
livsfasane. Medlemmane der bruker omtrent like mange yngre former i 2009 som dei unge i
1983 gjorde. No er det altså tale om akkurat den same årsklassen. Det same kan ein seia om
årsklasse III. Ser ein på desse resultata, viser dei at det i denne gruppa også er svært jamne tal
for dei to opptaksåra. I nokre variablar kan det sjå ut som dei bruker fleire eldre former i 2009
95