Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”

esultatet derimot kan seia oss noko om, er korleis språket kjem til å sjå ut i framtida. At den
gruppa som står for den største endringa er så homogen, tyder på at ein ikkje skal oversjå
desse resultata. Dei er så jamne, at det kan vera med å underbyggja ein påstand om at dette er
ei verkeleg språkendring i startfasen. Ein kan ikkje sjå vekk ifrå at (mange av) desse formene
vil følgja med vidare.
Dersom det no er slutt på den store innflyttinga til Øygarden og samfunnet (annleis enn
tidlegare, men meir homogent enn no) gjenvinn eit stabilt og normalt aukande folketal, kan
det vera at denne stabiliseringa fører til at bergensformene vert pressa ut igjen. Det er ikkje
slik at eit innrykk frå Bergen fører til at talemålet i Øygarden går under så fort. Det er framleis
strilemålet (eldre former) som dominerer øygardssamfunnet, og det ville vera underleg om det
gjekk under så fort.
Eg meiner likevel det er opplagt at det tradisjonelle strilemålet (slik det er beskrive i
grammatikkskissa) i stor grad vil forsvinna frå kommunen med årsklasse II (mellom-gruppa i
2009). Dei yngre formene som ikkje er bergensk, har fått godt fotfeste mellom dei yngste
informantane, og eg trur at desse meir moderate yngre formene (som ein kan kalla yngre
strilemål) vil få større utbreiing i kommunen. Det burde òg diskuterast om ikkje barn frå
Bergen som kjem til Øygarden, får strileformer inn i sitt språk. Det ville vore spesielt dersom
ei gruppe med barn og ungdomar som har bergensk som sitt mål, ikkje endra på dette i det
heile i løpet av ein viss periode i Øygarden. Denne gruppa ville det vore svært interessant å
undersøkja og samanlikna med ungdom frå Øygarden. Då ville ein gjerne fått eit litt anna
perspektiv på språkendringa.
6.4 Tilbakeblikk på problemstillingane og samling av trådar
Som eg har vist i dei siste underkapitla, finst det mange alternativ til forklaringar på
språkendring. Og det er ikkje ein gong heilt sikkert at ein kan kalla det som har skjedd i
Øygarden, for ei språkendring. At noko skjer, er det ingen tvil om, men kva som skjer, må
tida få visa. Å laga ein eintydig konklusjon på bakgrunn av resultata mine er inga enkel
oppgåve, og derfor skal eg heller ikkje prøva på det. Det er svært mange faktorar som speler
og har spelt inn på samfunnet og dermed òg språket og språknormene. Men eg skal samla litt
trådar og forsøkja å laga ei konkluderande oppsummering.
Problemstillinga mi var delt i to delar. Den første delen var deskriptiv. Dei tradisjonelle
dialektformene heldt seg godt mellom alle innbyggjarane inntil brua kom, men det er ein klar
tendens til at dei unge i Øygarden i dag ikkje bruker desse formene i like stor grad som dei
115