Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”
Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”
Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Samtalen var tredelt. I den første delen <strong>snakka</strong> me <strong>om</strong> nærmiljø, interesser og andre ting<br />
eg merka at informantane var opptekne av. Det vart før kvart intervju <strong>litt</strong> tid før eg sette på<br />
opptakaren, så då danna eg meg eit bilete av kva informantane var interesserte i å <strong>snakka</strong> <strong>om</strong>.<br />
Eg <strong>hadde</strong> laga ein intervjugaid (sjå vedlegg 6), og den var s<strong>vært</strong> nyttig under ele<strong>vi</strong>ntervjua, for<br />
informantane var av og til <strong>litt</strong> vanskelege å få i tale. I dei eldre gruppene var gaiden i dei fleste<br />
tilfella overflødig. Samtalen gjekk av seg sjølv.<br />
Den andre delen av samtalen var ein folkeling<strong>vi</strong>stisk del. Der fekk informantane spørsmål<br />
<strong>om</strong> språk og dialektar, både i Øygarden og andre stader i landet. I denne delen <strong>hadde</strong> eg òg eit<br />
perseptuelt kart over ytre Hordaland s<strong>om</strong> dei fekk teikna på. Oppgåva var å merka av kor dei<br />
meinte dialektgrensene skulle vera. Her var diskusjonen og samtalen meir nyttig enn sjølve<br />
kartet, men det fungerte fint. Det er hovudsakleg i haldningsgranskinga for Øygarden dette<br />
skal brukast, så dette kan ein lesa meir <strong>om</strong> i Kathrine Aasmundseth (2010) si masteroppgåve.<br />
I den tredje og siste delen av intervjuet brukte eg teikningar for å uteska <strong>vi</strong>sse variablar.<br />
Dei fleste informantane var s<strong>vært</strong> be<strong><strong>vi</strong>sst</strong>e <strong>om</strong> at dette handla <strong>om</strong> språk og dialekt. Me <strong>hadde</strong> i<br />
del to mell<strong>om</strong> anna <strong>snakka</strong> <strong>om</strong> korleis dialekten i Øygarden ut<strong>vi</strong>klar seg. Det førte til at dei<br />
aller fleste gav belegg på variablane fleire gonger, noko s<strong>om</strong> til tider har gjort det vanskeleg<br />
for meg å avgjera kva dei ”eigentleg” seier. Kva er deira naturlege, kvardagslege måte å seia<br />
det på? Kanskje bruker dei begge formene, kanskje ikkje. Konsekvensen av det er at denne<br />
delen ikkje har fungert så godt s<strong>om</strong> eg <strong>hadde</strong> førespegla meg. Vala eg tok då eg laga gaiden,<br />
var baserte på kva s<strong>om</strong> <strong>vi</strong>lle vera mest praktisk. Å starta med <strong>litt</strong> prat <strong>om</strong> kvardagslege ting<br />
såg eg for meg <strong>vi</strong>lle få i gang ein god samtale og løysa opp stemninga. At teikningane skulle<br />
k<strong>om</strong>a til slutt, var òg noko eg såg for meg s<strong>om</strong> veldig praktisk, s<strong>om</strong> ein slags leik s<strong>om</strong><br />
avslutning. Eg <strong>vi</strong>lle nok i ein eventuell ny samtale tatt fram teikningane før eg starta ein<br />
samtale <strong>om</strong> språk og dialektar, slik at informantane ikkje var så med<strong>vi</strong>tne <strong>om</strong> at dette handla<br />
<strong>om</strong> deira dialekt.<br />
4.12 Handsaming av materialet<br />
Det innsamla materialet, s<strong>om</strong> samla sett er på <strong>om</strong> lag 20 timar, har eg transkribert ortografisk i<br />
programmet Praat. Alle i prosjektet transkriberer ortografisk, fordi at det då vert mykje<br />
enklare å søkja opp variablane i ettertid. Alle transkripsjonar er på normert nynorsk, for at<br />
Nynorsktaggaren skal kunna gi alle ord rette grammatiske merke. Eg har òg behandla delar av<br />
Antonesen sitt <strong>om</strong> lag 13 timar store materiale på nytt etter retningslinjene for transkripsjon i<br />
prosjektet Dialektendringsprosessar. Etter at alle filene var transkriberte, har dei òg vorte<br />
57
Change language