Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”

Eg måtte styra det litt dei få gongane det ikkje gjekk opp med det bestemte talet kvinner,
menn og alder, men det var berre i to tilfelle det skjedde (ein gong i midtgruppa og ein gong i
den eldste gruppa). Det gjorde eg ved å gi panelinformantane beskjed om kva kjønn/alder
personen måtte vera i.
To informantar måtte eg trekkja ut frå telefonkatalogen. To panelinformantar ville ikkje
vera med i granskinga, og ein gong intervjua eg to panelinformantar samstundes, utan at eg
visste noko om det på førehand (jf. 4.9.4.3).
4.9.4.2 Panelinformantane
Antonesen hadde heile 27 informantar. Av desse var 18 i live og dermed aktuelle for meg. Eg
trekte ut informantar frå dei som framleis budde i Øygarden. Det er fordi det er mest praktisk,
og fordi at dei som framleis bur der, er ein del av språksamfunnet i dag. Det meiner eg kan
vera ein fordel, for dei som framleis bur der, vil i langt større grad vera med og påverka
språket i tida framover. Folk som har flytta, kan gi ein god peikepinn på korleis det var, men
desse vil ikkje vera ein del av den framtidige utviklinga, og dei er heller ikkje ein del av det
eg i dag definerer som språksamfunnet Øygarden (sjå teorikapittel). Nokre av informantane
hadde eg problem med å spora opp fordi eg ikkje fann dei i telefonkatalogen eller
skattelistene. Nokre hadde bytt namn, nokre stod berre ikkje i desse listene, og nokre var
sjølvsagt daude. Men ved hjelp av lokalbefolkninga, nærmare bestemt leiaren i sogelaget,
Kjell Alvheim, fann eg fram til dei. Av dei som framleis bur i Øygarden, trekte eg ut
informantar ved hjelp av den lista eg hadde over dei aktuelle.
4.9.4.3 Problem ved informantrekrutteringa
Å rekruttera informantar på den måten som er beskriven ovafor, fungerte svært godt. Men to
avvik oppstod. Den eine panelinformanten, ei kvinne i midtgruppa, tok med seg ei anna
tilfeldig valt kvinne, som òg var tenkt som panelinformant. Altså vart dette eit intervju med to
panelinformantar, og eg fekk ikkje den ”gratis” trendinformanten. Dette løyste eg ved å bruka
telefonkatalogen for Øygarden. Eg valte talet femten, og trekte slik ut tjue kvinner ved å
stoppa ved kvar femtande person i den alfabetiske telefonlista. Deretter sjekka eg i
skattelistene om personane var i rett alder, og eliminerte dei som fall utafor mine
aldersgrupper. Då sat eg att med ei liste på fem kvinner. Eg starta å ringa den som stod øvst.
Ho var ikkje oppvaksen i Øygarden, men eg fekk snakka med ei som ho jobba saman med, og
55