Da hadde vært litt kult visst vi hadde snakka strilsk om hondra år”

6.3.3.3 Tilpassing og nivellering
Når språk og menneske møtest på den måten som dei no gjer i Øygarden, vil det vera gode
vilkår for tilpassingar som kan føra til variasjon eller språkendring. Dette gjeld hovudsakleg
dei unge, då det er hjå dei ein kan sjå eit nytt mønster. Som eg har skrive i avsnittet over, kan
det vera at noko av dette handlar om identitet (sjå kapittel 6.3.3.4 for vidare drøfting av dette).
Det er ikkje utenkjeleg at dei unge i Øygarden identifiserer seg meir med tilflyttarane og
storbyen Bergen. Det same gjeld hin vegen, slik at dei eldre og vaksne ikkje identifiserer seg
med dei nye tilflyttarane. Dei eldre og vaksne har i enkelte tilfelle fleire eldre former i 2009.
For dei vaksne vert det då tale om divergens mot bergensk, medan det er konvergens som er
aktuelt for dei yngre. Det er vanskeleg å påvisa noko om dette, for dreg ein inn omgrepet
nivellering, så synest eg det eignar seg vel så bra. Når bergensk og strilemål møtest, er det
nærliggjande å tru at det må skje ein reduksjon i talet på markerte former. Det går mest ut
over den tradisjonelle striledialekten. Men det er slett ikkje slik at alle dei yngre formene
utelukkande er bergensformer. Fleire av dei er meir allmenne i Hordaland og Noreg. Mange
av dei yngre formene er det eg vil kalla for mindre markerte former, både når det gjeld
bergensk og øygardsk. Derfor er det heller ikkje sikkert at det er bergensk som ”overtar”, slik
mange gjerne snakkar om. Det kan like godt enda opp med eit talemål som ligg ein stad
mellom stril og bergensk, der dei mest markerte formene frå kvart av talemåla er vekke (jf.
3.5).
I ein regionaliseringsprosess (jf. 3.7) er det ofte tale om at byen dominerer og påverkar
bygdene rundt. Likevel viser til dømes Helge Omdal (1994:225) si gransking at det ikkje er
slik for setesdølar som flyttar til Kristiansand. Han peikar heller på ei nivellering av språket,
slik at språktrekka som spreier seg, er regionalt og nasjonalt utbreidde språktrekk, noko
resultata frå Øygarden er med og byggjer opp under. Språktrekk som er ein del av det
allmennorske talemålet, har langt fleire prosent yngre former hjå ungdom i Øygarden i dag
enn språktrekk som er typisk bergenske (sjå 6.3.4).
6.3.3.4 Identitet
I og med at ein ser at nye trekk spreier seg både nord og sør, er det ikkje usannsynleg at
identitetsomgrepet kan koma til nytte her. Språksamfunnet har endra seg, og ungdomar søkjer
gjerne det meir urbane for å passa inn i mengda, og for å ikkje gjera avstanden til Bergen
106