Wpływ warunków wygrzewania na strukturę defektowÄ krzemu ...

Rys. 3.14. Teoretyczny dyfraktogram dla związku Mn 4 Si 7 (uwzględniono tylko najsilniejsze refleksy).Najsilniejszy refleks pochodzący od fazy Mn 4 Si 7 – o wskaźnikach Millera 214widoczny na rysunku 3.14 znajduje się w pozycji 42,98° (I = 100%), a intensywnośćwzględna pozostałych linii zawiera się w przedziale od 12 do 51 %. Po porównaniuz dyfraktogramami uzyskanymi dla różnych grup próbek Si:Mn zauważono, że z podanychna dyfraktogramie teoretycznym najsilniejszych refleksów, nie obserwujemy na pewnoczterech z nich, będących w pozycjach: 25,99° (refleks 104), 32,38° (200), 39,59° (213) oraz87,96° (338). Na zboczu refleksu 311 Si daje się zauważyć pik odpowiadający teoretycznejpozycji refleksu 304 Mn 4 Si 7 – 53,99°. Natomiast linie znajdujące się w pozycjach 41,98°(214) i 42,98° (117), podobnie jak linie 46,45° (220) i 47,68° (222) są stosunkowo bliskosiebie i najprawdopodobniej w pomiarach dyfrakcyjnych są splecione. Wyznaczonena dyfraktogramach doświadczalnych pozycje kątowe wskazują jednak na fakt, że maksimaodpowiadają refleksom 214 i 222, co wynika także z różnicy teoretycznych intensywnościodpowiednich par pików.Należy także pamiętać także o tym, że w przypadku struktur warstwowychi wydzieleń, w przeciwieństwie do materiału proszkowego, mogą pojawiać się orientacjepreferowane wzmacniające jedne refleksy a osłabiające inne.- 33 -