Pokaż treść! - Śląska Biblioteka Cyfrowa

Ma³gorzata Jarmu³owiczUniwersytet GdañskiGdañskPrzestrzenie z³a w teatrzeKrzysztofa WarlikowskiegoTeatr Krzysztofa Warlikowskiego jest zjawiskiem, które badacza zainteresowanegoprzestrzeni¹ teatraln¹ zdaje siê stawiaæ w szczególnie komfortowejsytuacji: w koñcu o ile¿ proœciej zg³êbiaæ taki problem, gdy — tak jakw tym przypadku — wi¹¿e siê z nim niezmiennie nazwisko jednego i tegosamego scenografa. Artystyczny tandem, jaki tworz¹ Krzysztof Warlikowskii Ma³gorzata Szczêœniak, zawi¹za³ siê ju¿ na etapie debiutu obojga twórców(ich wspólnym dyplomem by³o przedstawienie sztuki Eliasa CanettiegoAuto da fé z 1992 roku), a kolejne zrealizowane przez nich czterdzieœcijeden spektakli jasno wykazuje, ¿e dorobek ten jest owocem pracy dwóchdoskonale dope³niaj¹cych siê osobowoœci, obdarzonych podobnymi gustami,wra¿liwoœci¹, a przy tym zasilaj¹cych sw¹ wyobraŸniê tymi samymi doœwiadczeniamispoza obszaru teatru. Poruszanie siê w przestrzeniach spektakliWarlikowskiego, bez w¹tpienia u³atwione przez fakt, ¿e ich kszta³t rodzisiê zawsze pod rêk¹ tego samego scenografa, nosz¹c na sobie rozpoznawalne,charakterystyczne œlady, wymaga za to uporania siê z inn¹ komplikacj¹,a mianowicie z problemem wieloœci i ró¿norodnoœci gatunkowej, jakacechuje tworzony przez niego teatr. Piotr Gruszczyñski uporz¹dkowa³ mapêtego teatru, dziel¹c go na kilka scen: „Na jednej graj¹ Szekspira, na drugiejgreckie tragedie, na trzeciej Koltèsa i Sarê Kane” 1 . Aby tak pomyœlana systematykaogarnê³a ca³oœæ re¿yserskiego dzie³a Warlikowskiego, nale¿a³oby1P. Gruszczyñski: Œwi¹tynia/rzeŸnia. „Notatnik Teatralny” 2003, nr 28—29,s. 102.