Pokaż treść! - Śląska Biblioteka Cyfrowa

Dorota BuchwaldInstytut Teatralny im. Z. RaszewskiegoWarszawaTeatr to jednoœæ œwiata,czyli gdzie przebiega granicaznanego i nieznanegow scenografii Jerzego Juka-KowarskiegoW teatrze interesuje mnie przede wszystkim teatr i intelektualna rozkoszodkrywania jego tajemnic. Ekscytuj¹ca jest œwiadomoœæ, ¿e w teatrze mo¿ezdarzyæ siê wszystko, a sceniczna deska naprawdê jest ca³ym œwiatem— mówi³ Jerzy Juk-Kowarski, kiedy dla „Notatnika Teatralnego” nagrywaliœmyrozmowê o jego ostatniej pracy scenograficznej, czyli Kosmosie Gombrowiczaw Teatrze Narodowym w Warszawie 1 . Rozmowa ta po raz kolejnyuœwiadomi³a mi, jak niewiele wiemy o warsztacie jednego z najwybitniejszychpolskich scenografów i jak ogromnej erudycji i odwagi trzeba, aby postawiædwie prostopad³e œciany pociête uporz¹dkowan¹ siatk¹ wspó³rzêdnychtak, abyœmy nie mieli w¹tpliwoœci, ¿e mamy do czynienia z prób¹ ogarniêciachaosu kosmosu.Tego, co w teatrze robi Jerzy Juk-Kowarski, szczególnie we wspó³pracyz Jerzym Jarockim, nie da siê zamkn¹æ terminem „scenografia”. Jego udzia³w powstawaniu spektaklu jest zdecydowanie wiêkszy i du¿o bardziej znacz¹cy.Konstruowanie przedstawienia jest bowiem za ka¿dym razem wspólnymbudowaniem spójnego œwiata i okreœlaniem dla tego œwiata obszaruoraz wymiarów istnienia. Scena teatralna, jako przestrzeñ magiczna o zmien-1J. Juk-Kowarski: Nieskoñczona liczba wariantów. Rozmawia³a D. Buchwald.„Notatnik Teatralny” 2006, nr 41, s. 21—28.