30.04.2018 Aufrufe

Der Burgbote 1971 (Jahrgang 51)

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

64<br />

Nachlese zum Divertissementchen <strong>1971</strong><br />

Die Kölner Heimatseite der Kirchenzeitung für das Erzbistum Köln bringt unter dem 19. Februar<br />

die folgende Rezension, die wir unseren Lesern und Freunden nicht vorenthalten wollen.<br />

Und abschließend noch eine historische Betrachtung zum 9. August 1909 — dem Tag, an dem der<br />

Zeppelin nach Köln kam —, von unserem Sangesbruder Josef Pering. Für die älteren Mitglieder<br />

eine Auffrischung historischer Begebenheit und für die jüngeren wahrscheinlich eine Darstellung,<br />

die sie nicht kannten.<br />

Wü<br />

D'r Zeppelin kütt . . . noch ens!<br />

Drei Stunde Freud un Laachen em Großen Huus<br />

Neulich saht ald der Millowitsch em Robert<br />

Lembke singem „Was bin ich": „Stöcke mööt<br />

mer han, Stöcke för zo iaache." De Lück<br />

welle sich freue, die Moleste vum Alldag ens<br />

vergesse un nit simeleere üvver wer weiß<br />

wat för krüddelige Probleme. No, he eß e<br />

Stöck, Klaus Rohr hät et geschrevve, su löstig,<br />

SU voll jecke Tön, su angeföllt met köl<br />

schem Lewe, dat mer sich frög un et och<br />

immer Widder zo höre kritt: woröm brängk<br />

et Fänsinn nit ens su en Divertissementche?<br />

Ävver dann kummen die Fachlück un sage,<br />

dat ging nit, dat wör nit „fernsehgerecht".<br />

Ich weiß, ich weiß, et Fänsinn hät sing eige<br />

Gesetze. Un die Lück en Buxtehude un en<br />

Holzkirchen däten nit ei Woot verston. Ich<br />

weiß och dat. Ävver e beßche Geheens sollt<br />

mer denne doch loße, meer he am Rhing ver<br />

ston die Pattdütsche uus der Gägend vun<br />

Hamburg und die uus Bayern däm Senn noh<br />

doch och. Uuhßerdäm gitt et Hilfsmeddel. Mer<br />

muß nor welle, ene Wäg finge und Kölsche<br />

eranloße. Op dat die kölsche Siel erhalde<br />

bliet! Et eß et selve, wie me'm Fastelovend.<br />

Ävver, wade mer noch jet. Wann sich ens<br />

alles noch mih an all dem off esu malätzige<br />

Spinteseer üwersinn un üvverhot hät, dann<br />

gitt et bestemmp och Widder gelägentlich Amelung<br />

op gesunde Huusmannskoß, op urwöchßige<br />

Wetz un Humor. Wade mer noch jet!<br />

Et eß der 5. Auguß 1909. Am Bahnhoffsvörplatz.<br />

Ganz Kölle wadt op der Zepelin. Sujet wie<br />

Fastelovendsstemmung spült sich en. Kütt'e<br />

oder kütt'e nit? Wat en dä paar Stunde zweschen<br />

6 un 11 Uhr alles passeet, rieß dä Lück<br />

em Thiater et Zwerchfell uusenein, un, noch<br />

besser, et liet sei vun Hätze vergnög sin met<br />

all däm löstigen Blödsinn un dä schön Erinnerunge<br />

an die sugenannte gode ahle Zick.<br />

Do eß en riche Witwe met sechs Kavaleere,<br />

en Gräfin met ehrem jecke Fupp „Sei schön<br />

durch Limburger". Ehre, Son, dä Graf Horst-<br />

Heinz well nit et Freifräulein Kunigunde, wal<br />

ävver dat leckere Zemmermädchen uus däm<br />

Domhotel hierode. Et Militär eß natörlich<br />

och vertrodde genau wie de Boore und en<br />

Häd Type.<br />

De Frau Flöckmann sök ehre Pitter, dä evvens<br />

noh'm Wedder lore wollt un jetzt als<br />

veer Däg op de Schluffe ungerwägs eß. Dä<br />

setz, nevven sich de Schaubausfläsch, om<br />

Daach vum Domhotel un pass op, wann der<br />

Zeppelin kütt. Su e göttlich sillig Suffgemöt<br />

mööch mer och ens am Liev han. Winnigstens<br />

eimol! „M'r möht fleje künne!" Dä<br />

Uussproch ziteet hä durch et ganze Stöck. Un<br />

pass immer. Dä Steinhäger brängk in, huh<br />

aktuell, op der Mond un liet in do de dollste<br />

Saachen erlevve. „Immer sinn mer op jet am<br />

wade!" Dat eß der deefere Senn, dä Klaus<br />

Rohr, Spielleiter vun der „Cäcilia Wolken<br />

burg, Bühnenspielgemeinschaft im Kölner<br />

Männer-Gesang-Verein" en sien Divertisse<br />

mentchen erenngelaht hät. Un sing Weisheit<br />

philosopheet Wigger: „Do häß do op jet gewadt<br />

— mänchmol e Lewe lang, un wann<br />

et dann endlich kütt, dann merkste et nit...<br />

dann mußte Wigger wade." Dä Lewenskünßler,<br />

dä Philosoph em Stöck, dat eß Peter<br />

Flöckmann, gespült vum Michael Goeb. Mer<br />

weiß nit, wat an singer Darstellung mih ge<br />

fällt, sin Natörüchkeit, met dar hä sich uus<br />

däm Woot eruus bewäg, sing Üvverzeugungskraff,<br />

die vun im uusgeit ov die Kunß zo<br />

spreche, dat mer jedes Woot bes unger et<br />

Daach versteit. Sonderapplaus schwatz op<br />

wieß! Die Frauenroüe sin hervörragend besatz:<br />

Gräfin Zitta Delle met däm urkomische<br />

Rudolf Wingenfeld, Minna Müller met Hans-<br />

Georg Spohr, enem prima Baß met Sex för

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!