Aramaioko euskara (azterketa dialektologikoa) Jakintza-arloa ...

saittue ‘zaituzte’
sittuen ‘zituen’
- Batzuk izan aditzaren adizki alokutiboak:
dittuk ‘dituk’
sittuan ‘zituan’
- Gutxi batzuk *edin aditzaren adizkiak:
balitteke ‘baliteke’
daittesen ‘daitezen’
saittes ‘zaitez’
Honelako batzuk ere bai: juen ttuk ‘joan dituk’, isen ttu ‘izan ditugu’.
e) Klitikoekin:
(E)ta juntagailua eranstean: bai tte, bi tte, danai tte, etorri tte, ori tte.
Gainera, eta adibide askorik ez badugu ere, kontsonante honen palatalizazioa honako
ingurune honetan ere gertatzen da: t/in, il___V
a) Morfema barruan (gehienak maileguak dira): ermiñtta ‘ermita’, erremiñtta,
iñtteresetan ‘interesatzen’, kiñtta, kiñttuek, piñtta, siñtturoi, subeliñttera
‘sugandila’, tiñtta.
b) Eratorpenean: -TEGI: miñttei
-TERO: danboliñttero ‘danbolin-jotzaile’.
c) Aditz-morfologian (aditz-izenetan): ibilltten, ifiñtten, illtten.
Salbuespenak
/t/ fonemaren bustidurak salbuespen oso gutxi ditu hizkera honetan. Aurkitu ditudan ia
denak izen bereziak dira edo maileguak.
145