Aramaioko euskara (azterketa dialektologikoa) Jakintza-arloa ...

argi-kanpai, argi-kanpaie: goizean lehen orduan
(seietan edo) jotzen zen kanpaia.
argis: argiz, ‘a la luz del día’. Bañe argis etxea,
argis etxea.
argittu 1: argitu, ‘aclarar, esclarecer’. Ba, argittu,
gausa bat, dudan dauketzun gausa bat
‘argittu’.
argittu 2: argitu, ‘clarear’. Oiñ etxie apur bat
obetu, argittu iñ ddau orrek kamiñuorrek?
argittu 3: agertu; ‘aparecer’. Gero makiñok eta
argittu sien da, ba, makiñok argittu
sienien… Bañe lusero es euen iraun
makiñak. Laster akabo! / Gure Gregorio be
plasan osen gustiek ekartekue san etxea bai
jaten. Guardasollek etzien faltako. Ia oneik
neska-mutiltxo ein sienien, fuera!, kendu
sien, bañe bestelan beti, urtero: guardasoill,
or argiketa(n) sien gustiok.
argixei, argixeixe: argizari, ‘cera’. Orduen
emute(n) san sea, argixeixe, ri-ra, ri-ra,
olas, paluas, estaitzu? Da gero sepilluas ata
brillue.
arioplano, arioplanue, ‘areoplano, avión’. Ariopla-
nuek olaxen, dzuuuu, baju-bajuti.
arka, arkie: kutxa handia. Abariek emen aberatzak
isete(n) sien, e? Bakitzu selako gari pilluek,
arkak beteik.
arkal (ald. alkar): elkar. Leng’unien arkaleas eon
gitzen baskaitten.
arkondara, arkondarie: alkandora.
455
arlosa, arlosie: harlauza. D’orra, Montorronea
erun sittuen andi, biga da arlosak, arlosa
ikeragarrixek euken etxiek eta.
armosau: almortzatu, gosaldu.
armosu, armosue: almortzu, gosari. Arentzat
armosue eruten.
arotz 1, arotza: zurgin.
arotz 2, arotza: ahotz (larrainean garia jo
ondorengo lastoa). Gero, esauen adelantoik
esebe bai, dda a lastue dana, a, arotza
esate(n) jakon, arotza, ganauentzako
kamara jaso bier sendorka.
arpegi, arpegixe: aurpegi. Oeta bi puntera emun i
rusten arpegixen, da ondo geatu nitzen.
arrabixo, arrabixue: ‘rabia’.
arrama, arramie: adar, ‘rama’. Leixar arramak
ebai tte aren orrixek ganauei emoteko.
arramuskara, arramuskarie: erremuskada, purrus-
tada. Orrek eiñ ddust niri arramuskarie! Ser
da ori? Jenixo txar akaberabako ba(t) da
ori.
arrapataka: (adlag.) presaka, arineketan. Arrapa-
taka baten emen etorri ra.
arrapatakara, arrapatakarie: presa, arineketa.
Orrek ekarri rau arrapatakarie!
arrapau 1: harrapatu, ‘apresar, aprehender’. Da
Gantzan elixan arrap’auen ostea soldauok. /
Bestiek goitti bera emun de emun arra-
peta(n) auena. / Pilotue arrapau auen