Aramaioko euskara (azterketa dialektologikoa) Jakintza-arloa ...

3.2.3.5 Muga-adlatiboa
Hemen ere ezin esan oso erabilia denik. Alderantziz, oso gutxi entzungo dugu kasu hau.
Eta gutxi erabiltzearen ondorioz, forma hauek aterarazi nahi izan ditudanean, lekukoek ez
dute ziurtasun handirik erakutsi: batek semiaño, besteak semieneaño, e.a.
hutsarekin.
Badirudi hiztunak atzizki hau erabili beharrik ez duela sentitzen, nahikoa zaio adlatibo
3.3 Pertsona-izenordainak
Hona hemen Aramaion erabiltzen diren pertsona-izenordain arrunten paradigma:
ni i gu su sueik
nik ik guk suk sueik
niri iri guri suri suei
nire ire gure sure suen
nias ias guas suas sueikiñ
niaitti(k) iaitti(k) guaitti(k) suaitti(k) suekaitti(k)
ni(r)etako i(r)etako gu(r)etako su(r)etako suendako
niana iana guana suana sueikana
nire(g)andik ire(g)andik gu(g)andik su(g)andik suengandik
Erabilera:
1) Izenordain indartuak gero ikusiko baditugu ere, esan behar da hizkera honetan joera
handia dagoela indartuak erabiltzeko. Hots, beste hizkera batzuetan oinarrizko izenordaina
erabiliko litzatekeen kasu askotan hemen indartua erabiltzea da arruntena.
Esaterako: hemen ohikoagoa da neuas etorri da basoa esatea nias etorri da basoa
baino. Edo etorri neuana ‘etorri neuregana’. Eta abar.
237