Aramaioko euskara (azterketa dialektologikoa) Jakintza-arloa ...

Bizidunekin:
INESIBOA -- -- -- -- -- --
ABLATIBOA onengandi(k) 1 oneingandi(k) orrengandi(k) orreingandi(k) arengandi(k) areingandi(k)
ADLATIBOA oneana oneikana orreana orreikana areana areikana
HURBILTZE-ADL. oneana oneikana orreana orreikana areana areikana
MUGA-ADL. oneana oneikana orreana orreikana areana areikana
Aipatzekoa da hizkera honetan erakusleek pluralean -i- bat hartzen dutela kasu
gehienetan. Baina ez guztietan: genitiboan (eta destinatiboan ere bai ia beti) ez dute hartzen,
eta singularraren eta pluralaren arteko sinkretismoa gertatzen da.
Forma aldetik, hona aldaera batzuk:
1) -ti bukaera duten kasuetan (motibatiboa eta ablatiboa, azken honetan batez ere) -k-
dun aldaerak ere entzuten dira. Ohartu naiz hiztun berak ere forma biak erabil ditzakeela, -k-
duna eta gabea.
2) Zenbaitetan, hizkera arduratsuagoan, eskuarki galtzen den bokal arteko -g-
kontsonantea ere entzun daiteke: aregati, onegana…
3) Adlatiboan eta adlatibotik erakarri beste kasuetan laukiko forma osoen ordez, hizkera
arduragabean aldaera laburtuagoak erabiltzen dira:
orra etxera > orra etxea
ona errixetara > ona errixeta
1 Singularrean onendi(k), orrendi(k) eta arendi(k) ere esaten dira. Dena dela, kasu honen erabilera oso urria da.
241