Aramaioko euskara (azterketa dialektologikoa) Jakintza-arloa ...

4) Bestalde, Atutxak (1995: 227, 230) esaten duenaren kontra, nik ez dut sumatu
singularraren eta pluralaren arteko bereizkuntzarik azentuan oinarrituta. Alde batetik, berak
bereizten ditu datiboan onei (oní ere bai) / ónei. Nik singularrerako oni jaso dut bakarrik.
Bestetik, 3. gradurako arén/áren bereizten ditu azentuaren aldetik. Nik ez dut sumatu
horrelako desberdintasunik.
5) Destinatiboko pluraleko formetan polimorfismoa dugu: orrendako horretaz gain,
orreindako eta orreiendako ere entzun ditut.
6) Motibatiboan beste aldaera batzuk ere entzun daitezke: oneaittik/oneikaittik,
orreaittik/orreikaittik, areaittik/areikaittik.
Erabilerari dagokionez, berriz:
1) Kasu instrumentala ez da ezagutzen. Haren ordez, motibatibora jotzen da: ori
gastiorreati iñ ddau berba ‘hori gazteorregatik egin du berba’.
2) Bizidunekin inesiboa zail da entzuten. Soziatiboa erabiltzen dute haren ordez:
esperantzie dauket areas gastias
fixeta(n) nas orreikin gisonokiñ
3) Denbora adierazteko, izena + on(e)tan egitura erabiltzen da: sasore onetan; ointxe
iru-lau urte ontan.
Eta zertan galderaren ordainak ontan, ortan, artan dira: ortan dediketa(n) sienak
‘horretan dedikatzen zirenak’; neskatilla geixenak ortantxe ibilltte(n) sien, areikin jolasien
‘neskatila gehienak horretantxe ibiltzen ziren, haiekin jolasean’; iketza betetan ibilitte nau
artan be ‘ikatza betetzen ibilita nago hartan ere’. Artan dela eta, esan behar da mendebal
gehienean ez dela aldaera hori erabiltzen, atan/aretan aldaerak baizik. Arrasaten eta
Gatzagan, aldiz, onetan eta orretan jaso ditugu.
242