Detrez De sloop van Joegoslavië - Linkeroever uitgevers

endum onder de Bosnische Serven, waaruit bleek dat een overweldigende meerderheid van hen samen
met de Serven in de Kroatische Krajina één deelstaat wilden vormen van een Joegoslavische federatie
(met Servië en Montengero). In de loop van december trokken de volksvertegenwoordigers van de SDS
zich uit de coalitie terug en vormden het Parlement van het Servische Volk van Bosnië-Hercegovina.
(Fritzler 1994: 53-4) Op 18 december, een dag nadat de Europese Unie haar voorwaarden voor de
erkenning van de onafhankelijkheid van Bosnië geformuleerd had (o. a. het organiseren van een referendum
daarover), verklaarde dit Parlement dat deze voorwaarden niet golden voor het grondgebied
van de SAP's, die binnen Joegoslavië bleven. Op 20 december verzocht Izetbegović de internationale
gemeenschap Bosnië als onafhankelijke staat te erkennen en beloofde een referendum te houden. Op 21
december stichtte het Parlement van de Bosnische Serven de Republika Srpska (RS, Servische Republiek),
die alle SAP's verenigde. Op 2 januari - precies dezelfde dag dat Milošević de wapenstilstand
met Kroatië tekende - riep de RS de onafhankelijkheid uit. (Shoup 1995: 165) Vanaf dat ogenblik
bestonden er in Bosnië twee "staten" - één legale en één self-styled, die beide aanspraak maakten op
Sarajevo als hoofdstad. Al mag aan de oprechtheid van zijn beweringen getwijfeld worden, Karadžić
liet ook in die fase nog steeds de mogelijkheid bestaan dan de RS weliswaar "federale banden" met de
UR Joegoslavië onderhield, maar tegelijk lid bleef van een Bosnische confederatie. (Shoup 1995: 165)
Ondertussen zaten ook de Kroaten niet stil. Terwijl ze Izetbegović steunden in zijn pogingen om de
territoriale integriteit van Bosnië te bewaren, maakten ze van de opdeling van Bosnië in etnische
kantons - wat ook door de Serven gevraagd werd - een voorwaarde voor hun ja-stem bij het referendum.
De weigering van de SDA daarop in te gaan leidde tot de eerste spanningen tussen de HDZ en de
SDA. Op 12 november 1991 vormden de Bosnische Kroaten de "Kroatische gemeenschap van
Bosanska Posavina" (Bosnische Sava-vallei) en op 18 november 1991 stichtten de Kroaten in West-
Hercegovina hun eigen autonome gebied, de "Kroatische gemeenschap van Herceg-Bosna", met als
hoofdstad Grude. (Shoup 1995: 183, noot 20). Op 27 januari 1992 ontstond de "Kroatische
Gemeenschap van Centraal-Bosnië". Na de vervanging van de pro-Bosnische Kljuić door de pro-
Kroatische Montenegrijn Mate Boban in januari 1992 ontwikkelde Herceg-Bosna zich, net als de
273