Detrez De sloop van Joegoslavië - Linkeroever uitgevers

taal die net zo legitiem is als het Kroatisch en het Servisch, maar die door het overvloedige (en in grote
mate geforceerde) gebruik van Turkse en Arabische leenwoorden een uitgesproken religieus tintje heeft
en daardoor voor Kroaten en Serven onaanvaardbaar is. De oude namen van straten, pleinen en
openbare gebouwen, enz. worden vervangen door nieuwe namen - van Bosnjakse helden en grootheden.
Saoedi-Arabië en Iran hebben veel geld over voor de heropbouw van Bosnië; Iran opende in
april in het hart van Sarajevo een (voor Sarajevo) luxueus cultureel centrum. In sommige restaurants
wordt de laatste tijd moeilijk gedaan over de consumptie van alcohol. Er bestaan drukkingsgroepen,
ook binnen de SDA, die de seculiere staat verwerpen. Bosnië als een "islamitische staat" bestempelen is
voorlopig nog overdreven en onrechtvaardig, maar de tendens is prominent genoeg om de Kroaten
ongerust te maken en de Serven te sterken in hun overtuiging dat de Bosnjakken "fundamentalisten"
zijn. Hoe meer deze tendens zich doorzet, hoe kleiner uiteraard dat kans dat de RS iets met Bosnië wil
te maken hebben, en hoe groter de kans dat ook Herceg-Bosna zich afscheidt. Op dat moment wordt
Bosnië herleid tot een islamitisch mini-republiekje tussen Kroatië en Servië in, dat noodgedwongen
moet leven uit de hand van islamitische weldoeners en bewoond wordt door een etnisch en religieus
homogene, maar vernederde en revanchistische Bosnjakse natie.
De tragische ironie van de Bosnische situatie na Dayton is dat volgehouden pogingen om het
Akkoord volledig uit te voeren en de Bosnische staat te reconstitueren een gevaar vormen voor de
vrede omdat ze indruisen tegen wat alle Serven en veel Kroaten, feller nog dan voor de oorlog wensen.
De Akkoorden niet uitvoeren betekent barbaars geweld sanctioneren, de Bosnjakse gemeenschap aan
zijn lot overlaten en op lange termijn de internationaal erkende Bosnische staat door zijn buurlanden
laten opslokken, maar met in ruil een wrange vrede.
323