Detrez De sloop van Joegoslavië - Linkeroever uitgevers

Bosnië Kroaten door de Bosnjakken vermoord, vergiftigde de realties nog meer. Tuđman dreigde ze
alle 250.000 het land uit te zetten. Veel Bosnjakken werden inderdaad uit de vluchtelingenkampen
weggekoeioneerd. (Moore 1993d: 22; Moore 1994a: 115)
De vijandelijkheden tussen Bosnjakken en Kroaten speelden vooral de Serven in de kaart, die op die
manier hun veroveringen konden consolideren en hier en daar het grondgebied van de RS nog
uitbreiden. Tegelijk deden de slachtpartijen onder Bosnjakken en Kroaten in Kroatië de mening post
vatten dat het samenleven van Bosnjakken en Kroaten onmogelijk was en een "opdeling" zich opdrong.
De relaties tussen Kroaten en Serven verbeterden. Tijdens de zitting van de ICFY in midden juni 1993
kwamen Milošević en Tuđman met een eigen plan op de proppen dat het grondgebied van Bosnië op
basis van de bestaande militaire situatie op etnische basis opdeelde in drie (deel)staten, waarbij
Centraal-Bosnië met de steden Sarajevo, Zenica en Tuzla aan de Bosnjakken afgestaan werd. Op 5 juli
pleitte Tuđman voor meer samenwerking met de Serven; Kroaten en Serven ruilden gevangenen en
leverden Bosnische oorlogsmisdadigers uit. Op 20 juli pleegden ook Boban en Karadžić overleg in
Montenegro, tegen de zin van Milošević en Tuđman, die de touwtjes liever zelf in handen hielden.
(Moore 1993d: 19-22) Het enige wat Belgrado en Zagreb in de weg stond om in Bosnië de zaken
onder elkaar te regelen was, naast de interventies van de internationale gemeenschap gericht op het
behoud van Bosnië, de kwestie van de Krajina.
Bosnjakken en Kroaten tegen Serven
De Serven keken toe, of hielpen nu eens deze, dan weer gene partij naar gelang van hoe het hun
uitkwam, terwijl Bosnjakken en Kroaten in een conflict verwikkeld waren dat voor de Kroaten slecht
dreigde af te lopen. Het Bosnische leger had een nieuw opperbevel gekregen, telde in februari 1994
200.000 man, was beter dan ooit bewapend en beschikte na de overwinningen op de Kroaten over een
uitstekend moreel. De Kroaten hadden 40 percent van "hun" grondgebied in Centraal-Bosnië verloren;
440.000 Kroaten waren uit Bosnië verdreven. Tuđman werd door de groeiende ontevredenheid over
zijn Bosnië-politiek gedwongen het over een andere boeg te gooien, die op lange termijn nog lonender
zou blijken. In januari 1994 ontmoette hij Izetbegović in Bonn en stelde hem voor opnieuw een alliantie
te sluiten; tegelijkertijd onderhandelde hij
284