Detrez De sloop van Joegoslavië - Linkeroever uitgevers

sel alsnog een nieuwe versie van het kantoniseringsplan voorgesteld waarin, om tegemoet te komen aan
Izetbegović, meer nadruk gelegd werd op de confederale betrekkingen tussen de kantons. Voor de
Serven hoefde het niet meer: hun parlement verwierp het plan op 11 maart, al was Milošević ervoor
gewonnen. Einde maart kwam de ICFY weer bij elkaar in Sarajevo - zonder Servische vertegenwoordigers.
De EU had nu haar eigen kantoniseringsplan klaar, maar ving weer bot. De Kroaten verwierpen
het plan, omdat slechts 17 % van het Bosnische grondgebied "Kroatisch" zou worden en 59% van de
Bosnische Kroaten buiten dat gebied zouden leven. (Malcolm 1994: 233) De zesde sessie van de ICFY
in Brussel op 31 maart was eveneens een maat voor niets. Ook de HDZ, aangemoedigd door de bereidheid
van EU om Bosnië mee te helpen opdelen, ging zich harder opstellen en eiste nu dat de grenzen
van de Kroatische kantons zouden gebaseerd zijn op de gegevens van de volkstelling van 1961, die
voor de Kroaten de gunstigste resultaten opgeleverd hadden. (Shoup 1995: 172) Op een bijeenkomst in
Graz op 6 mei, dus al na de erkenning van de onafhankelijkheid van Bosnië door de EU, riepen Boban
en Karadžić door te gaan met de ICFY en bespraken en passant enkele knelpunten van hun plan om
Bosnië op te delen. (Shoup 1995: 186, noot 69)
DE ESCALATIE VAN HET GEWELD
In de zomer van 1991 hadden zich ernstige incidenten voorgedaan. In Višegrad hadden Bosnjakken het
monument voor Ivo Andrić vernield; in augustus waren in Foča Bosnjakken en Serven met elkaar op de
vuist gegaan naar aanleiding van een herdenking van de tsjetnik-moordpartijen daar tijdens de Tweede
Wereldoorlog. (Garde 1992: 292) Er waren Bosnjakken neergeschoten door Servische schutters in
Šipovo en Tuzla (Malcolm 1994: 231) Pogingen van de strijdkrachten van het Bosnische Ministerie
van Binnenlandse Zaken om de SAP's weer onder controle te krijgen hadden eveneens geleid tot vechtpartijen.
(Fritzler 1994: 53) In het voorjaar van 1992 was de spanning nog toegenomen, met name in
de Bosnanska Posavina (in het noorden van Bosnië) en in de omgeving van Mostar.
Het JNA, dat in de Krajina opereerde, werd via Bosnië bevoorraad met materieel en manschappen.
Ook de Servische paramilitaire organisaties konden ook alleen maar via Bosnië de Krajina en West-
277