Detrez De sloop van Joegoslavië - Linkeroever uitgevers

matijnse achterland - en in Slavonië leefden tot aan de Vrede van Karlowitz (Sremski Karlovci) in 1699
vele generaties katholieken onder Osmaans bewind; in de Vojvodina duurde deze situatie tot aan de
Vrede van Passarowitz (Požarevac) in 1718 en in Bosnië-Hercegovina tot in 1878. Ze ondergingen er,
net als de Serven en de Bosnjakken, de culturele invloed van "de oriënt". Met name de Kroaten uit
Hercegovina zijn bekend om de patriarchale zeden en martiale tradities, die ook voor de
plattelandsbevolking op vele plaatsen elders op de Balkan kenmerkend zijn.
Serven in het Habsburgse Rijk
De Krajina
Omgekeerd trokken van in de 16de eeuw vele Serven naar de Habsburgse Militärgrenze, die zich in de
18de-19de eeuw, toen ze haar maximale omvang bereikt had, uitstrekte van het noorden van de Dalmatische
kust via Slavonië en de Vojvodina tot in het Banaat in het zuidwesten van het huidige Roemenië.
De Militärgrenze fungeerde tot na het Verdrag van Berlijn in 1878 als bufferzone tussen het Osmaanse
en het Habsburgse rijk. Voor de verdediging ervan werd in grote mate een beroep gedaan op soldatenboeren,
afkomstig uit het Osmaanse rijk. In ruil voor militaire diensten genoten ze fiscale voordelen en
godsdienstvrijheid, wat vooral voor de orthodoxen onder hen belangrijk was. Omdat de bronnen deze
soldaten-boeren Walachen noemen, is er discussie ontstaan over hun etnische origine: waren zij echte
Walachen, d. w. z. nazaten van de pre-Slavische, taalkundig met de Roemenen verwante bevolking,
zoals de Kroaten vaak beweren, of werd Walach gebruikt in de vroeger veel voorkomende betekenis
van "nomade in gebieden buiten de controle van de staat", zoals de Serven stellen. Een groot deel van
deze Walachen was etnisch-Walachs, maar ook CZS-sprekende Slaven met zo'n nomadische
levenswijze werden vaak Walachen genoemd. Wat "Walach" ook precies moge betekend hebben, de
orthodoxe (etnische) Walachen zijn in de loop der eeuwen door CSZ-sprakende geloofsgenoten
geassimileerd. (Malcolm 1994: 70-81)
De soldaten-boeren in de Militärgrenze genoten bepaalde voorrechten, maar hun situatie was niet
benijdenswaardig. Met name in het Dalmatijnse achterland en ten westen van Bosnië, in wat men later
"de Krajina" is gaan noemen (naar de Servo-Kroatische term
47