Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

86 HOOFDSTUK III
als beide rustig lagen te slapen, eerst den hond stilletjes
te naderen en in het oor te bijten, om dan
vlug te verdwijnen. De hond sprong nijdig op,
keek wantrouwend naar de kat, die echter rustig
sliep, en vleide zich weer neer. Dan naderde de rat
voorzichtig de kat, beet haar in den staart en verdween
weer ijlings. Nu was het de kat, die zich
nijdig oprichtte en wantrouwend naar den hond
keek; maar daar deze rustig sliep ging ook zij weer
liggen. Daarna was de hond weer aan de beurt om in
zijn dutje gestoord te worden, en zoo lang zette de
rat het spelletje voort, tot haar beide makkers hun
siesta maar opgaven.
Het stoeien van jonge dieren is algemeen bekend
en komt niet alleen bij honden en katten, maar
evenzeer bij beren, wolven, leeuwen, zebra's, gemzen,
herten, vossen, wezels en nog verschillende
andere diersoorten voor. Bennett vertelt het ons
zelfs van vogelbekdieren, die 's avonds in het schemeruur
met elkander spelen als jonge honden,
elkander met den snavel beetpakken, de voorpooten
opheffen, over elkander klauteren enz. Ook jonge
paarden en ezels stoeien lustig op de weide, geiten
vooral zijn efg vechtlustig en het spel der lammeren
is bekend genoeg. Ook verschillende vogelsoorten
vermaken zich er mede. Evenals bij den mensch,
kan het ook bij de dieren gebeuren, dat het spel
ernst wordt en uit het stoeien een ernstige vechtpartij
ontstaat. In den regel blijft het echter spel
zooals reeds daaruit blijkt, dat zij doorgaans klauwen
en tanden niet ernstig gebruiken. Doflein
wijst er op, hoe de ouden somtijds aan de kampspelen
der jonge dieren deelnemen en deze laatste
wel eens gevoelige klappen oploopen, als zij in den
ijver van het spel hun ouders pijn doen.