Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

256 HOOFDSTUK XIV
waarbij voortdurend geheele nachten gedanst
wordt. Om de twee etmalen wordt een nacht gerust.
Ook vele andere dansen worden door hen uitgevoerd.
De verscheidenheid in dansen bij de onbeschaafde
volken is verbazend groot en ongetwijfeld hebben
zij bij hen ten deele een andere beteekenis dan
alleen een bewegingsroes te doen ontstaan. Bij vele
is het een instinctieve uiting van levensvreugde,
zooals Hagemann beweert, bij andere een middel
om erotische gevoelens op te wekken, bij nog andere
liggen godsdienstige motieven er aan ten grondslag.
Theodor Preuss heeft, op grond van een zeer
uitgebreid onderzoekingsmateriaal, het eerst aangetoond,
dat bij vele volken toovenarij den oorsprong
en het doel vormt van den dans. Dat daarbij de
dansers in een roes kunnen geraken en ook andere
verschijnselen kunnen optreden, is waar, maar
vormt slechts een oorspronkelijk niet bedoeld nevenverschijnsel.
Ook Ludwig Reinhardt huldigt de opvatting,
dat evenals het spreken, zingen, de muziek
en de geheele dichtkunst, ook het dansen ten
slotte is terug te brengen tot de zucht om met behulp
daarvan toovenarij en bezwering uit te oefenen.
Zoo dansten vroeger de Mandan-Indianen
van N.-Amerika, als buffels verkleed, den buffeldans,
om bij een voorgenomen jacht de buffels tot
zich te lokken en macht over hen te verkrijgen, of
wel om voor magische vermeerdering der buffels te
zorgen. Op soortgelijke wijze dansen de Australiers
den kangeroedans, om de kangeroes, waarop
ze jacht willen maken, te betooveren en daardoor
gemakkelijker te kunnen vangen. Als de Negers
der Goudkust ten strijde waren getrokken, dansten
de achter gebleven vrouwen een tooverdans, om de