Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

146 HOOFDSTUK VIII
elkaar wrijven. Ook het kneden van broodballetjes
tijdens' of na den maaltijd en het spelen met lucifers
zijn bekende, hiertoe behoorende verschijnselen.
Prof. Dr. W. Joest deelt ons mede, hoe bij zijn
verblijf in de stad Aigoen in Mandsjoerije het hem
opviel, dat vele Mandjoe's ,,om hun zenuwachtige
handen ook in de ledige uren iets te doen te geven,
onafgebroken met twee walnoten speelden, die door
het voortdurend tegen elkander wrijven geheel gepolijst
waren." lets dergelijks vertellen ons verschillende
andere reizigers, b.v. Landsdell van de Chineezen
in Maimatschin, die in plaats van met noten met
steenen kogels speelden, terwijl Joest hetzelfde met
holle metalen kogels, waarin een kleiner kogeltje
zat, in Peking waarnam. Deze zoogenaamde
,,Klingkugeln" treft men in verschillende ethnografische
musea o.a. in dat te Leiden aan. Ook in
Europa heeft men allerhande voorwerpen bedacht
om de handen bezigheid te verschaffen, b.v. de
rozenkrans, die in Turkije door velen gebruikt
wordt, niet, zooals door de Katholieken tijdens het
bidden, maar alleen om de kralen spelend door de
vingers te doen glijden, of de wandelstok, die misschien
reeds in voor-historische tijden gebruikt
werd en thans zeer algemeen verbreid is, in millioenen
der meest verschillende exemplaren, over alle
landen op aarde.
Naast de hand is het vooral de mond, en bepaaldelijk
zijn lippen en tong bij zuigelingen zeer gevoelig
voor prikkels, vandaar het zuigen op de vingers
en de gewoonte om alle mogelijke voorwerpen in
den mond te steken. Volgens Compayre is het
daarbij niet alleen om een ,,illusie van gefopte gulzigheid"
te doen, maar verschaft het den zuigeling
genot alle mogelijke voorwerpen met de lippen aan