Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

DE VOORNAAMSTE SPELEN DER DIEREN III
Het dansen biedt, evenals het vliegen, een goede
gelegenheid aan om met mooie veeren of vormen
te pronken. Dit kan alleen als een soort spel gelden,
voor zoover het niet zuiver instinctmatig geschiedt,
maar het dier intelligent genoeg is om zich
de uitwerking zijner handelingen bewust te worden.
Dit tentoonspreiden van mooie kleuren en
vormen komt, voor zoover bekend, bijna uitsluitend
bij vogels voor. Als men bedenkt, hoe gevoelig
het kind reeds in zijn prilste jeugd is voor elke
uiting van bewondering, hoe trotsch de hond is op
zijn kunststukjes, de papegaai op zijn gebabbel,
ligt de conclusie voor de hand, dat de dieren ook
met hun uiterlijk willen pronken, vooral om indruk
op het wijfje te maken. De ijdelheid van den
pauw is spreekwoordelijk, en als hij zijn veerenpracht
ontplooit, plaatst hij zich vlak tegenover
het wijfje. De Napoleonsvogel zet in den bruidstijd
zijn gevederte tot een ronden bol uit en stapt aldus
heen en weer. De blauwe mees zet haar vederbos
zoodanig uit, dat zij veel grooter en dikker wordt
en geheel onkenbaar is, terwijl het mannetje van
den boekvink zich zoodanig ten opzichte van het
wijfje plaatst, dat deze zijn roodachtige borst en
blauwachtigen kop moet zien.
Eveneens zijn het voornamelijk de vogels, die
door het voortbrengen van geruisch of tonen de
wijfjes het hof maken, al stooten ook sommige
zoogdieren in den paringstijd bijzondere geluiden
uit, of geven zij, zooals de brulapen, soms uren
lang concerten. Volgens Darwin, later eveneens
waargenomen door Martin Waterhouse, kunnen
twee soorten van gibbon-apen een reeks tonen achter
elkander in zuivere intervallen zingen en zelfs
zoodanig, dat de hoogste toon precies een octaaf