Hedgefondsen en Private Equity in Nederland - Rijksoverheid.nl

38 | Private equity
Het is mogelijk dat ondernemingen de uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling verminderen om zo de leningen
die zijn aangegaan ter financiering van de buyout terug te kunnen betalen. Long en Ravenscraft (1993) vinden dat
er 40 % minder geld aan onderzoek en ontwikkeling wordt gespendeerd na de buyout. Ondernemingen die na de
buyout geld aan onderzoek en ontwikkeling uitgeven presteren echter wel beter dan buyout ondernemingen die
dit niet doen. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat de meeste ondernemingen die van de beurs gehaald worden
opereren in bedrijfstakken waarin onderzoek en ontwikkeling geen grote rol speelt. De invloed van buyouts op de
totale uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling in de economie is daarmee beperkt (Hall, Berndt en Levin, 1990).
Verschillende studies rapporteren echter dat de innovatiekracht van ondernemingen na een buyout juist toe-
neemt. Bruining en Wright (2002) vinden dat er in Nederland meer nieuwe producten worden ontwikkeld en dat
er meer nieuwe markten worden aangeboord na een buyout. De betrokkenheid van een private equity investeer-
der speelt hierbij een positieve rol Wright, Thompson en Robbie (1992) vinden meer productontwikkeling na een
management buyout in het Verenigd Koninkrijk. Zahra (1995) rapporteert dat geld voor onderzoek en ontwikke-
ling effectiever wordt besteedt na een buyout in de Verenigde Staten.
Buyouts kunnen ook een effect hebben op de product markt. Chevalier (1995) bestudeert de prijzen in supermark-
ten die met geleend geld van de beurs zijn gehaald. Zij rapporteert dat deze supermarkten de prijzen van hun
producten verhogen om zo de leningen terug te kunnen betalen. Deze prijsverhoging vindt echter alleen plaats
indien de rivalen van de supermarkt ook kampen met een hoge schuldenlast. Slovin, Sushka en Bendeck (1991) en
Goh, Gombola, Liu en Chou (2007) vinden dat de aankondiging van een buyout een positief koerseffect heeft op
bedrijfstakgenoten. Een mogelijke verklaring is dat de buyout blijk geeft van gunstige private informatie over de
vooruitzichten van de desbetreffende bedrijfstak.
Wright, Wilson, Robbie en Ennew (1996) bestuderen de kans op faillissement na een management buyout. Zij vin-
den dat de kans op falen kleiner is naarmate managers meer gemotiveerd zijn en er tijdig wordt begonnen met
herstructurering. De kans op falen wordt vergroot indien er met een excessieve hoeveelheid wordt gefinancierd.
Ook Kaplan en Stein (1993) vinden dat Amerikaanse ondernemingen die in de late jaren tachtig van de beurs
zijn verdwenen vaker failliet gaan. Dit komt mogelijk door het financieren met meer risicovolle achtergestelde
leningen.
De economische en sociale gevolgen van private equity in Nederland zijn in kaart gebracht met behulp van een
enquête onder 46 Nederlandse buyout ondernemingen (NVP, 2004). De studie toont dat 56 % van de responden-
ten zich sneller heeft ontwikkeld door de buyout. In 54 % van de gevallen stijgt het aantal werknemers na de
buyout. In die gevallen waarin de werkgelegenheid na de buyout is gestegen was er sprake van een stijging van
gemiddeld 46 %. Een kanttekening bij dit onderzoek is echter dat de gegevens afkomstig zijn van een enquête
waarbij alleen de nog bestaande en dus veelal succesvolle buyout ondernemingen hebben gereageerd. Evenwel
bevestigt deze Nederlandse studie het beeld dat uit eerdere Amerikaanse studies naar voren is gekomen.
Samengevat vinden de meeste wetenschappelijke studies dat de werkgelegenheid na de buyout niet verminderd.
De macro-economische effecten van private equity zijn moeilijk vast te stellen. De productiviteit en innovatie-
kracht van de onderneming verbeteren na de buyout. Betrokkenheid van private equity investeerders speelt
hierbij mogelijk een positieve rol. Eén studie vindt dat de uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling worden na
de buyout worden verminderd. Echter de meeste buyout ondernemingen zijn niet actief in onderzoeksintensieve
sectoren zodat de invloed van buyouts op de totale uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling in de economie
beperkt is. Door te financieren met te risicovolle leningen of met teveel vreemd vermogen kan de kans op faillis-
sement worden vergroot.