Dagvaarding - Fair Huur voor verhuurders

1.4.13 Vanaf 1 juli 2002 is geleidelijk in drie jaar tijd de verouderingsaftrek
afgeschaft. Die bedroeg maximaal 30 punten en had vooral betrekking
op oudere woningen. Dit was een forse verhoging maar ook die
verhoging had weer geen betrekking op lopende huurovereenkomsten
(huurveteranen). Deze werden in dier voege ontzien dat wel de
maximaal toelaatbare huurprijs voor die woningen steeg, maar dat de
verhuurder de huur niet naar dat niveau kon optrekken. De
huurverhogingsregeling, die zowel het moment (maximaal één maal per
jaar) als de hoogte (een percentage van de bestaande huurprijs)
beperkte, verhinderde dat. Er heeft tot medio jaren negentig wel een
huurharmonisatieregeling gegolden die de huurverhoging in dergelijke
gevallen iets minder beperkte, maar de verhuurder kon nooit het nieuwe
wettelijke niveau van de maximale huurprijs bereiken. Mede hierdoor
blijft de huurontwikkeling in oudere huurcontracten (huurveteranen)
sterk achter bij de wettelijke huurontwikkeling, die zelf op zijn beurt
ook nog fors achterloopt bij de ontwikkelingen op de markt.
1.4.14 De toenmalige minister Dekker heeft in 2006 geprobeerd de markt van
huurwoningen verder te liberaliseren door het aantal geliberaliseerde
huurwoningen te vergroten van 5% naar 25% van de totale
huurwoningvoorraad. Daartoe stelde zij voor het woningwaarderingsstelsel
af te schaffen en daarvoor in de plaats de hoogte van de
maximale huurprijsgrens en de huurliberaliseringsgrens te baseren op
WOZ-waarde. Hierdoor zou de maximaal toelaatbare huurprijs dus
worden gerelateerd aan de WOZ waarde = de vrije marktwaarde.
Afhankelijk van de ernst van de spanning op de markt in verschillende
gebieden in Nederland zouden de huurprijzen worden geliberaliseerd
vanaf een WOZ-waarde van € 130.000 tot € 195.000. Haar voorstel zou
niet alleen geleid hebben tot een vergroting van het geliberaliseerde
segment van de markt maar zou ook in het niet geliberaliseerde
segment van de markt hebben geleid tot fors hogere maximale
huurprijsgrenzen. De Tweede Kamer heeft op 26 oktober 2006 met het
wetsvoorstel ingestemd, maar het kabinet viel vóórdat de Eerste Kamer
het wetsvoorstel eveneens had aangenomen, en bij de vorming van de
nieuwe regering van PvdA, CDA en CU werd een klassieke politieke
koehandel gesloten. De regeringspartijen spraken af niets te veranderen
in de huurmarkt (verlangen van links) en ook niets te veranderen in de
fiscale aftrekbaarheid van de hypotheekrente in box 1 (verlangen van
rechts). Het wetsvoorstel werd niet meer aan de Eerste Kamer
voorgelegd maar werd meteen na het aantreden van de nieuwe regering
ingetrokken. Daarmee was de eerste serieuze aanzet tot liberalisatie van
de woningmarkt sinds 1979 zonder verdere discussie om zeep
geholpen.
462710 Pagina 15 van 117