Dagvaarding - Fair Huur voor verhuurders

estuursrecht en in de jurisprudentie met betrekking tot artikel 241 van
het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, in strijd is met het recht
op een eerlijk proces, zoals dat gewaarborgd is in artikel 6 van het
EVRM en artikel 14 van het IVBPR.
7.1.2 Op de schending van het recht op een eerlijk proces door een
“weeffout” in de huurwetgeving, gecombineerd met het appelverbod
van artikel 7:262, lid 2 BW zijn eisers reeds ingegaan in randnummers
3.1.13 t/m 3.1.16. Hierdoor is de desbetreffende wetgeving niet alleen
onwettig (unlawful) maar hierdoor krijgt de verhuurder ook geen eerlijk
proces.
7.1.3 Betreffende het ontbreken van het vermoeden van onschuld
(presumptio innocentiae) en het ontbreken van toetsing door een tweede
rechterlijke instantie bij het opleggen van een punitieve sanctie bij allin-huur
merken eisers het volgende op.
7.1.4 Partijen kunnen ter zake de verhuur van woonruimte overeenkomen dat
de huurovereenkomst meer omvat dan het enkele gebruik van de
woonruimte en bij die overeenkomst slechts de hoogte van de “all-in”
prijs vaststellen en niet van de huurprijs als zodanig. Artikel 7:258 BW
biedt aan de huurder de mogelijkheid om aan de huurcommissie te
verzoeken de all-in prijs uit te splitsen. Ook de verhuurder kan een
verzoek tot uitsplitsing doen, maar alleen indien de overeengekomen
all-in prijs lager is dan 55% van de krachtens artikel 10 lid 2 UHW
geldende maximale huurprijsgrens.
7.1.5 Ingevolge artikel 7:258 BW juncto artikel 17 lid 1 UHW stelt de
huurcommissie naar aanleiding van een door de huurder ingediend
verzoek tot uitsplitsing van de all-in prijs de huurprijs vast op 55% van
de maximale huurprijsgrens en wordt het voorschot op de servicekosten
gesteld op 25% van die huurprijs. Deze vaststelling vindt plaats indien
er sprake is van all-in huur. Opzet of schuld van de verhuurder met
betrekking tot overtreding van de geldende maximale huurprijsgrens of
goede trouw spelen geen rol; tegenbewijs is niet mogelijk.
7.1.6 In de Memorie van Toelichting bij het Wetsontwerp vaststelling van
titel 7.4 (huur) van het Burgerlijk Wetboek (kamerstuk 26089 nr. 3)
wordt de in artikel 7:258 BW juncto artikel 17 lid 1 UHW opgenomen
overheidsmaatregel letterlijk aangeduid als een “wettelijke sanctie”.
Met deze doorgaans voor de verhuurder ongunstige norm beoogt de
wetgever tegen te gaan dat verhuurders slechts all-in prijzen aangaan
om zo de (huur)prijsbeheersing te ontduiken.
7.1.7 Genoemde overheidsmaatregel is daarmee in wezen een door de
Huurcommissie als zelfstandig bestuursorgaan opgelegde bestuurlijke
462710 Pagina 97 van 117