Dagvaarding - Fair Huur voor verhuurders

a) principle of lawfulness (wettigheid)
3.1.2 De Nederlandse huurwetgeving is onwettig (unlawful) omdat de
wetgever heeft verzuimd op een aantal essentiële onderdelen van de
huurwetgeving de nodige uitvoeringsregelingen te geven die de rechter
moet toepassen bij de huurprijsvaststelling. Daardoor is de
huurprijsvaststelling door de rechter op die onderdelen niet gebaseerd
op de wet c.q. is de wetgeving op die onderdelen onvoldoende
voorzienbaar in zijn toepassing (sufficiently foreseeable in their
application).
3.1.3 De sinds 1 augustus 2003 geldende huurwetgeving bevat “weeffouten”
waardoor kantonrechters niet gebonden zijn aan een aantal belangrijke
wetsbepalingen in de Uitvoeringswet Huurprijzen Woonruimte (UHW)
en het Besluit Huurprijzen Woonruimte (BHW), omdat die
wetsbepalingen alleen bindend zijn voor de huurcommissies. Hoewel in
de praktijk de kantonrechters nagenoeg altijd de in deze wetsbepalingen
bedoelde richtlijnen volgen, zijn zij hier niet toe verplicht en geeft de
wet hen de vrijheid om bij de vaststelling van de hoogte van de
huurprijs een eigen autonoom beleid te voeren dat niet is gebaseerd op
deze richtlijnen maar op hun eigen inzichten.
3.1.4 Het appèlverbod van artikel 262 lid 2 BW is een barrière om tegen een
dergelijk vonnis van de kantonrechter, waarin hij afwijkt van de
richtlijnen die in de UHW en het BHW aan de huurcommissies zijn
gegeven, in beroep te gaan bij hogere rechterlijke instanties. Weliswaar
bestaat er op grond van de jurisprudentie een mogelijkheid om dit
appèlverbod te doorbreken wanneer de kantonrechter een of meer
wettelijke regels ten onrechte al of niet heeft toegepast, maar dit is een
moeizame en kostbare weg, terwijl het bovendien ook nog onzeker is of
de hogere rechter dan van mening zal zijn dat deze situatie zich
voordoet.
3.1.5 In het vóór 1 augustus 2003 geldende huurrecht deden de genoemde
weeffouten zich niet voor. Zowel de huurcommissies (die toen
huuradviescommissie werden genoemd) als de kantonrechters waren
via artikel 28 lid 1 van de toenmalige Huurprijzenwet (HPW) gebonden
aan dezelfde richtsnoeren voor de huurprijsbepaling, die waren
neergelegd in het toenmalige Besluit Huurprijzen Woningen (BHW) en
de toenmalige Uitvoeringsregeling Huurprijzen Woonruimte (URHW).
Met ingang van 1 augustus 2003 is dat gehele stelsel echter
wetstechnisch omgetoverd. Het was de bedoeling dat dit uitsluitend een
wetstechnische verandering (= verbetering) zou zijn en dat hierdoor
geen materiële wijzigingen in de huurprijsvaststelling zouden ontstaan.
462710 Pagina 63 van 117