Beeldvorming van VROUWEN & MANNEN IN DE ... - igvm - Belgium

ter argumenteerde in deze zaak, op basis van de (toenmalig geldende) antidiscriminatiewet
van 2003, dat de reclamecampagne de waardigheid van de persoon (in casu van vrouwen)
aantastte en een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving
creëerde. De campagne, zo werd betoogd, zette bovendien aan tot haat, discriminatie en
geweld op basis van geslacht.
Daarmee was echter niet iedereen het eens. De rechter zou, volgens tegenstanders van het
vonnis, meerdere zaken over het hoofd hebben gezien. Sommigen beweren dat een bijzonder
opzet vereist is in dergelijke zaken. Zo zou moeten worden aangetoond dat de dader de
kwaadwillige bedoeling had om aan te zetten tot haat, discriminatie en geweld op basis van
geslacht. Sommigen beweren dat op geen enkel moment sprake was van een bijzonder opzet
in hoofde van de verweerders dat ze met hun campagne mensen wilden aansporen tot iets
anders dan het huren van dvd’s.
Ook wat de argumentatie met betrekking tot pesterijen en intimidatie betreft, zagen tegenstanders
inconsequenties in het vonnis. Volgens de antidiscriminatiewet moet het gaan om
een aantasting van de menselijke waardigheid van een concrete persoon of personen, en
niet van een abstracte groep van personen, zoals ‘vrouwen’ of ‘de vrouwen’. 58 Het artikel van
de antidiscriminatiewet met betrekking tot intimidatie zou immers niet zijn bedoeld voor
groepen mensen, maar voor individuen die het mikpunt zijn van pesterijen en/of intimidatie,
in de domeinen van arbeid en tewerkstelling, aanbod van goederen en diensten, sociale
zekerheid,gezondheidszorg, en deelname aan economische, sociale, culturele of politieke activiteiten
die open staan voor het publiek.
111