monitor racisme extremisme 5 - Buro Jansen & Janssen

Maatschappelijke terreinen 169uitsluitend op basis van de wettelijke plicht 125 – en opmerkelijk genoeg zelfszonder de vergaande verplichting uit de Aanwijzing discriminatie te noemen –het gedrag van de politie veroordeeld. Het handelen van de politie doet afbreukaan de geloofwaardigheid van de korpsen als bondgenoot in discriminatiezaken.De omstandigheid dat de beslissing in overleg met het RotterdamseADB en de Officier van Justitie is genomen doet daar niet aan af. De politiemoet eerst de aangifte opnemen – tenzij er evident geen sprake is van eenstrafbaar feit – en vervolgens in overleg treden met het Openbaar Ministerie eneventuele andere deskundigen.Het onderzoek uit eigen beweging van de Nationale Ombudsman in 2001 naarde verblijfsomstandigheden van asielzoekers in aanmeldcentra moet apart genoemdworden. 126 Daarbij komt hij tot het oordeel dat de opvang op bepaaldepunten inhumaan is. Hoewel geen discriminatie is geconstateerd, kan hiertoch gesproken worden van een bejegening die tekort schiet.Als algemene trend lijkt nog te kunnen worden opgemerkt dat het aantalklachten over bejegening door de politie bescheiden is. In vroegere tijden werddaar beduidend vaker over geklaagd, ook bij de ombudsman.VreemdelingentoezichtDe Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) is per 1 april 2001 van kracht en daarinheeft de bepaling over het vreemdelingentoezicht een wijziging ondergaan. Inhet wetsvoorstel wordt oorspronkelijk gekozen voor bewoordingen die gebruiktwerden voor de inwerkingtreding van de WID: een redelijk vermoeden van hetzijn van vreemdeling. 127 Vanwege de kritiek dat hiermee de deur voor willekeuren discriminatie zou worden opengezet, wordt thans in de definitieve tekst vanart. 50 Vw 2000 gesproken over ‘feiten en omstandigheden die, naar objectievemaatstaven gemeten een redelijk vermoeden van illegaal verblijf opleveren’.Dat is een verruiming in vergelijking met de concrete aanwijzingen van het oudeart. 19 Vw. In feite is de tekst een mixture geworden van oude en nieuwebepalingen en dat komt de helderheid bepaald niet ten goede. De wetgeverheeft op deze wijze een meer actief vreemdelingentoezicht mogelijk gemaakt.De eerste uitspraken over art. 50 Vw 2000 zijn inmiddels verschenen. Daaruitblijkt dat de Raad van State de tekst ook bepaald niet duidelijk vindt, maar ditcollege concludeert ons inziens terecht dat de wetgever met deze tekst in elkgeval heeft willen waarborgen dat van de bevoegdheid tot het vreemdelingentoezichtnon-discriminatoir gebruik dient te worden gemaakt. 128Helaas heeft de Vw 2000 ook een minder gunstige uitwerking voor de beschermingtegen discriminatie. 129 Naar het oordeel van de Afdeling bestuursrechtspraakvan de Raad van State kunnen grieven die betrekking hebben opstrafrechtelijke aanhouding (of ophouding) niet door de rechter in vreemdelingenzakenbeoordeeld worden. 130 Indien er in het strafrechtelijk voortraject125 Artikel 163 Wetboek van Strafvordering.126 NO 2001/081.127 Kamerstukken II, 1998/99, 26 732, nr. 2.128 Afd.RvSt 29 juni 2001, JV 2001, 209.129 Holvast & Rodrigues, 2002: 163-169.130 Afd. bestuursrechtspraak RvSt 26 juli 2001, JV, 2001, 234 m.n. Baudoin.