monitor racisme extremisme 5 - Buro Jansen & Janssen

Het extreem-rechtse en racistische gehalte van LPF/Leefbaar-stroming 65Sedert het wegvallen van Pim Fortuyn was er in de LPF-gelederen een permanentestrijd om de macht, zowel op bestuurlijk niveau als in de fractie. Eindmei ontstond er opschudding over tegenstrijdige uitspraken van LPF’ers overeen eventueel generaal pardon voor alle illegalen in Nederland. Begin juli, nawekenlang geruzie leek de bestuurscrisis in de LPF bezworen. Kort daarnaraakte de kabinetsformatie in het slop nadat LPF-fractievoorzitter Herben enkelemalen door zijn eigen fractie was teruggefloten uit onvrede over de verdelingvan de posten in het kabinet.Op 22 juli, enkele uren na het aantreden van het nieuwe kabinet, trad LPFstaatssecretarisBijlhout af na gejok over haar verleden in de volksmilitie vande voormalige Surinaamse legerleider Desi Bouterse. Twee dagen later wildeLPF-minister Bomhoff af van een van zijn topambtenaren; VVD-minister Remkes(Binnenlandse Zaken) zag echter geen reden voor ontslag. VoorlichterScheffers van de LPF-fractie werd op 31 juli op non-actief gesteld nadat ze pere-mail aan Bomhoff gevraagd had zijn invloed aan te wenden om een persoonlijkbelang van haar te behartigen. Begin augustus tartte LPF-minister Heinsbroek(Economische Zaken) de overeenkomsten van het nog zeer verse regeerakkoorddoor te pleiten voor meer lastenverlichting.Een paar dagen later kondigde Herben, na hevige kritiek, zijn terugtreden alsfractievoorzitter aan. Een paar weken later schorste de LPF het lid Boiten wegensdiens nauwe betrokkenheid – in de jaren tachtig – bij de extreem-rechtseCentrumpartij. Kort daarop dient een nieuw incident zich aan: irritatie en verbazingin de Tweede Kamer over ‘proefballonnetjes’ van LPF-minister Nawijn(Vreemdelingenbeleid en Integratie). Nawijn werd door de premier himself terechtgewezen.12 september: tot ongenoegen van collega-ministers hekeldeLPF-minister Heinsbroek de macht van het ministerie van Financiën en steldehij opnieuw de strakke begrotingsregels van het kabinet ter discussie. Op 17september moest de premier weer corrigerend ingrijpen, dit keer vanwege eenpleidooi van LPF-minister De Boer (Verkeer) om snelheidsovertredingen tot tienkilometer toe te staan.Twee dagen later uitten de fracties van CDA en VVD hun ongenoegen over hetblunderende optreden van LPF-fractievoorzitter Harry Wijnschenk tijdens dealgemene politieke beschouwingen. Ook binnen de LPF-fractie leidde de positievan Wijnschenk tot spanningen. De oppositie tegen Wijnschenk en tegen demachtsverhoudingen binnen de fractie werd aangevoerd door Winny de Jong.De gemoederen raakten zo verhit dat betrokken zich onparlementair uiten(‘fuck you’). Er werd zelfs geweld gebruikt: een LPF-kamerlid sloeg een persfotograafen vernielde diens apparatuur. Geweld in het Nederlandse parlement iseen zeldzaam verschijnsel: begin jaren dertig hadden de NSB’ers Rost vanTonningen en Woudenberg de handen los zitten en in de jaren zestig zijn senatorenvan de Boerenpartij en VVD eens met elkaar op de vuist gegaan.Op 1 oktober werden de LPF-kamerleden De Jong en Eberhard uit de LPFfractiegezet. Zij gingen als zelfstandige fractie verder. Enkele anderen blevenontevreden maar besloten zich gedeisd te houden. Een nieuw schandaal diendezich aan. Justitie onderzocht of LPF-kamerlid De Graaf geld had betaald