Untitled - CEEMaR

98 Lata 1973-1981
W dniu 7 kwietnia 1973 roku dyrektor MIR wydał zarządzenie o przekazaniu Powiatowej
Radzie Narodowej w Elblągu Doświadczalnego Ośrodka Zarybieniowego w Tolkmicku.
Prawdopodobnie, gdyż nie udało się tego dokładnie ustalić, w 1973 roku powstały
w MIR dwie nowe komórki organizacyjne: Dział Ochrony i Informacji Patentowej, którym
kierował Andrzej Jaeszke, zatrudniony w Instytucie od kwietnia 1971 roku jako rzecznik patentowy
oraz Sekcja Prawno-Organizacyjna, kierowana przez Jolantę Roszczynialską.
Komisję Główną Badania i Wykorzystania Zasobów Mórz i Oceanów, której sekretariat
działał przy MIR (patrz strona 87), przekształcono wspólnym zarządzeniem ministra nauki,
szkolnictwa wyższego i techniki oraz ministra żeglugi z 27 sierpnia 1973 roku w międzyresortową
komisję o tej samej nazwie, powierzając funkcję jej przewodniczącego prof. Cięglewiczowi,
pracującemu nadal w MIR.
W 1973 roku MIR stanął wobec nowych zadań inwestycyjnych. Podjęto wówczas działania
zmierzające do rozpoczęcia budowy nowego gmachu Instytutu przy ul. Kołłątaja w Gdyni
oraz wzniesienia niewielkiego obiektu przy ulicy Kazimierza Królewicza 4 w Szczecinie,
przeznaczonego na siedzibę mającego powstać w niedalekiej przyszłości Ośrodka Sortowania
i Oznaczania Planktonu. Wstępne uzgodnienia w tej sprawie poczyniono podczas polsko-amerykańskich
rządowych rozmów na temat współpracy w dziedzinie rybołówstwa morskiego,
które zakończono podpisaniem 2 czerwca 1973 roku w Warszawie porozumienia. Pod naciskiem
dyrekcji ZGR kierownictwo MIR musiało się zgodzić na zlokalizowanie tego ośrodka
nie w Gdyni, a w Szczecinie.
„Profesor Siedlecki" przeszedł remont po powrocie z pierwszego rejsu badawczego,
zwanego afrykańskim, po czym skierowano go na próby na Bałtyk. Trwały one od 23 do 29
lipca. W związku z odejściem kpt. Łyżwy z MIR, od maja 1973 roku statkiem dowodził kpt.
żeglugi wielkiej rybołówstwa morskiego Miron Babiak, przeniesiony do Instytutu z przedsiębiorstwa
„Dalmor". W dniu 6 sierpnia 1973 roku „Profesor Siedlecki" wyszedł z Gdyni
w drugi rejs badawczy. Kierownikiem ekipy naukowej statku był tym razem dr Jan Piechura
z Zakładu Oceanografii. W latach 1954-1959 studiował na Wydziale Geografii Uniwersytetu
Moskiewskiego, specjalizując się w oceanologii. Pracę rozpoczynał w Morskim Oddziale Państwowego
Instytutu Hydro-Meteorologicznego w Gdyni, skąd w 1968 roku wyjechał na dwuletnie
stypendium do Instytutu Oceanograficznego w Bedford na Nowej Szkocji w Kanadzie.
Z MIR związał się w czerwcu 1971 roku, początkowo pracował w OBRD. W 1973 roku habilitował
się w Akademii Rolniczej w Szczecinie.
W pierwszej części tego rejsu, zwanego argentyńskim, od 15 sierpnia do 8 września
prowadzono prace na wodach u wybrzeży północno-zachodniej Afryki, dokonując próbnych
połowów „zelektryfikowanym" włokiem. Kilkuosobowy zespól, który je przeprowadził, wyokrętowano
w Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich i udano się do Buenos Aires, gdzie statek
zawinął około 20 września. W porcie tym przyjęto na statek W. Dicksona i trzech przedstawicieli
FAO. Badania prowadzone na szelfie patagońskim z udziałem naukowców argentyńskich,
miały na celu szacowanie zasobów ryb tego obszaru. „Profesor Siedlecki" raz jeszcze zawijał
do Buenos Aires i trzykrotnie do Mar del Plata, a w okresie świąt Bożego Narodzenia opłynął
przylądek Horn i na krótko wyszedł na wody Pacyfiku. W drodze do kraju 12 stycznia 1974
roku zawinięto do Las Palmas, powrót do Gdyni nastąpił 11 lutego.
Z rejsów pracowników MIR na statkach przemysłowych w 1973 roku na uwagę zasługuje
udział w pierwszym wyjściu polskiego statku rybackiego na łowiska północno-wschodniego
Pacyfiku, na które 27 lipca wyruszył ze Świnoujścia trawler przetwórnia „Humbak" należący
do przedsiębiorstwa „Odra". W rejsie wzięli udział dwaj pracownicy naukowi MIR - W. Bo-