Untitled - CEEMaR

110 Lala 1973-1981
typowej „fabryki białka" z ryb w Gdyni-Chylonii, czyli Zakładu Doświadczalnego Białka Spożywczego.
W 1975 roku E. Gierek i premier P. Jaroszewicz bawiąc w Trójmieście, odwiedzili
tę budowę.
Wielu kompetentnych ludzi uważało to przedsięwzięcie za nieuzasadnione zarówno ze
względów technologicznych, jak i gospodarczych, ale mało kto decydował się wyrażać publicznie
takie opinie. Odstraszał od tego partyjny parasol nad całą sprawą. Wielu ludziom
spędzała ona sen z powiek, także w MIR. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zaczęły się
ujawniać różne słabe strony owej wspaniałej rzekomo metody oraz okoliczności podważające
w coraz większym stopniu sens jej stosowania na skalę przemysłową. Nie pomógł partyjny
parasol i życie pokazało, że nie tędy droga, że nie należy iść w tym kierunku.
Powyższe wprowadzenie czyni zrozumiałymi powody zarządzenia ministra handlu zagranicznego
i gospodarki morskiej (z 30.XII.1977 r. i 18.1.1978 r.) oraz dyrektora ZGR
(z 1.II. 1978 r.),o przekazaniu OBRBS i Zakładu Doświadczalnego Białka Spożywczego do
MIR, oraz zakończeniu prac w OBRBS do 30 czerwca 1978 roku. MIR przejął OBRBS formalnie
1 stycznia 1978 roku, praktycznie 21 lutego tegoż roku, stając się właścicielem nowego
budynku tego ośrodka oraz jego wyposażenia. Przeniesiono tam Zakład Mechanizacji Przetwórstwa
oraz utworzono 24 lutego 1978 roku Zakład Technologii Białka Spożywczego, który
działał tylko kilka miesięcy. Jego kierownikiem, a raczej pełniącym takie obowiązki został
Jerzy Andrzej Zalewski, chemik po Politechnice Gdańskiej, który w latach 1968-1973 pracował
w Zakładzie Technologii MIR, a później w OPBRBS.
Uzyskawszy po OBRBS komputer, utworzono własny Ośrodek Obliczeniowy, powierzając
jego kierownictwo Kazimierzowi Rakowskiemu.
Jeszcze MIR nie zdołał się całkiem uporać z wieloma sprawami związanymi z przejęciem
OBRBS i jego personelu, borykał się z dużymi trudnościami, by właściwie wykorzystać
Zakład Doświadczalnyo Białka Spożywczego, gdy 4 lipca 1978 roku minister handlu zagranicznego
i gospodarki morskiej wydał zarządzenie o przejęciu przez MIR zadań dotychczasowego
Ośrodka Naukowo-Badawczego Handlu Rybnego w Szczecinie (ONBHR), który likwidowano.
Zarządzenie to nakładało na MIR obowiązek powołania w Szczecinie oddziału Instytutu,
zajmującego się informacją prawno-ekonomiczną i marketingową na rzecz rybołówstwa
morskiego, w praktyce na rzecz ZGR.
Oddział MIR w Szczecinie utworzono formalnie najprawdopodobniej 1 lipca 1978 roku
i liczył dwa zakłady: Sortowania i Oznaczania Planktonu, którego kierownikiem był dr Ejsymont,
zarazem kierownik Oddziału, oraz Informacji Prawno-Ekonomicznej i Marketingowej,
którym od grudnia 1978 roku kierował dr Zbigniew Lampasiak.
Organizacyjne wstrząsy, jakim poddawano MIR od początku 1978 roku, nie miały żadnego
wpływu na pracę statków badawczych Instytutu. „Profesor Bogucki" 19 grudnia 1977
roku rozpoczął działalność na południowo-zachodnim Atlantyku. W dniach 2 i 3 stycznia 1978
roku kotwiczył w Zatoce Admiralicji u brzegu wyspy Króla Jerzego, przy stacji badawczej
PAN, na którą przekazano przesyłkę z Montevideo. Po wyjściu z Zatoki Admiralicji płynął ku
zachodowi wzdłuż wybrzeża Antarktydy, prowadząc badania i rybacki zwiad. W rejonie wyspy
Drygalskiego stwierdzono znaczne koncentracje dużych, różowawych kryli o długości około
5 cm. Przechodząc skrajem Morza Rossa, osiągnięto 20 stycznia 1978 roku pozycję 72°33' S,
172°54' E, „najniższy punkt za kręgiem polarnym, jaki jest udziałem polskiego statku", jak
napisał kpt. Sokołowski w sprawozdaniu z tego rejsu. Po osiągnięciu rejonu wysp Balleny
„Profesor Bogucki" popłynął na północ, 5 lutego 1978 roku rozpoczęto badania na szelfowych
wodach Nowej Zelandii. W dniu 13 lutego statek wszedł do Wellington po zaopatrzenie i stał