Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Lata 1973-1981 117<br />
1980 roku zastał „Profesora Siedleckiego" na wodach peruwiańskich. Statek stał od 30 stycznia<br />
w Callao, oczekując na lotniczą wymianę części jego załogi i ekipy naukowej. Nastąpiła<br />
ona 14 lutego. Nowym kierownikiem naukowym drugiego etapu rejsu został doc. J. Romański<br />
z Zakładu Ichtiologii. „Profesor Siedlecki" wyszedł w morze dopiero 29 lutego i prowadził<br />
badania od 4 marca do 25 kwietnia z przerwą na wejście do Callao po zaopatrzenie i dla<br />
wymiany naukowców peruwiańskich, uczestniczących i w tej części rejsu. Wyokrętowano ich<br />
po zakończeniu prac i 30 kwietnia udano się do kraju. Po przejściu Kanału Panamskiego nastąpiła<br />
awaria jednego z silników. Jego naprawy dokonano w kolumbijskim porcie Barranąuilla<br />
od 15 do 20 maja. Do Gdyni powrócono 14 czerwca 1980 roku. W czasie tego rejsu statek<br />
przebył 30 465 mil morskich.<br />
W dniu 3 lipca 1980 roku „Profesor Siedlecki", dowodzony tym razem przez kpt.<br />
R. Ludwiga, wyszedł na południowy Bałtyk. Ekipą naukową, w skład której oprócz pracowników<br />
MIR wchodziła jedna osoba z ZSRR i dwie osoby z Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie,<br />
kierował doc. Piechura. Prowadzono badania biologiczne, chemiczne i fizyczne ekosystemu<br />
Bałtyku. Rejs ten zakończono 28 lipca.<br />
„Profesor Bogucki" wyszedł z Gdyni 10 stycznia z zadaniem rozpoznania możliwości<br />
połowowych na wodach południowo-wschodniego Pacyfiku, poza dwustumilową morską strefą<br />
chilijską. Kierownikiem naukowym rejsu był R. Długosz z Zakładu Zwiadów Rybackich.<br />
Statek szedł przez Kanał Panamski. W dniu 8 kwietnia doszło do spotkania w morzu z „Profesorem<br />
Siedleckim". Prace prowadzono wzdłuż całej strefy wód chilijskich, do 90°W. Zlokalizowano<br />
duże, przemysłowe koncentracje ostroboków. Rejs ten zakończono w Gdyni 5 listopada<br />
1980 roku. Od 1 sierpnia MIR wyczarterował „Profesora Boguckiego" przedsiębiorstwu<br />
„Dalmor".<br />
Trawler „Wieczno" od 21 stycznia do 19 kwietnia był w rutynowym niejako rejsie na<br />
północno-zachodnim Atlantyku, gdzie badania prowadzono wspólnie z Amerykanami. Później<br />
skierowano statek do Stoczni Remontowej „Nauta" w Gdyni, by przystosować go do połowów<br />
tuńczyków i dużych ryb pelagicznych. W tym celu należało zamontować na nim urządzenia<br />
do połowów wspomnianych ryb na zestawy haków (takie): wyrzutnik do wydawania liny<br />
głównej takli, wciągarkę do jej wybierania, transporter liny głównej takli i jej układarkę oraz<br />
4 zbiorniki na główną linkę takli, umieszczone na górnym pokładzie w rufowej części statku.<br />
Wszystkie te urządzenia - z wyjątkiem zbiorników na linę główną - zakupiono w Japonii.<br />
W tym celu wyjeżdżali tam w styczniu 1980 roku - T. Sekudewicz z Zakładu Techniki Rybackiej<br />
i Ryszard Stec z Zakładu Statków Rybackich.<br />
Do ciekawszych rejsów pracowników MIR na statkach przemysłowych należał zwiad<br />
prowadzony przez trawler „Denebola" z „Dalmoru" na wodach Basenu Południowoaustralijskiego<br />
i u brzegów Tasmanii. Rejs ten trwał od połowy grudnia 1979 roku do początku kwietnia<br />
1980 roku, korzystano z portów w Adelaide i Hobart. Uczestniczyli w nim: S. Fuławka,<br />
W. Pelczarski i laborant Piotr Strzelczyk.<br />
Przechodząc do spraw organizacyjnych, przytaczam fragment sprawozdania Instytutu za<br />
rok 1980.<br />
„Mając na uwadze aktualną sytuacją i potrzeby branży, a także możliwości finansowe,<br />
dokonano szereg zmian w strukturze organizacyjnej MIR. Miały one na celu miądzy innymi<br />
spłaszczenie tej struktury, zmierzające do zgrupowania w 1981 roku wszystkich<br />
zakładów badawczych w jednym pionie naukowym. "