Untitled - CEEMaR

60 Lala 1953-1964
tkały prof. Boguckiego w MIR. Prof. Bogucki miał już wówczas 72 lata i trudno sądzić, aby
w tym wieku chciał brać na siebie dość poważne obowiązki. Na propozycję dyrektora Fruczka
odpowiedział odmownie listem z 22 listopada 1956 roku, którego fragment warto przytoczyć: 24 '
„Po zorientowaniu się w obecnym stanie organizacji MIR doszedłem do przeświadczenia,
że rozwój MIR poszedł bardzo daleko w kierunku zainteresowań gospodarczo-technicznych
i dla badań naukowych biologicznych niewiele w nim zostało miejsca. Niewątpliwie
zainicjowane w MIR prace z technologii produktów tybnych, z dziedziny ekonomiki
i statystyki rybackiej oraz techniki połowów i sprzętu rybackiego są w Polsce bardzo
potrzebne i powinny być na właściwym miejscu należycie ocenione. Wydaje mi się
jednak błędem połączenie tych specjalności w jedną organizacyjną całość z pracami
biologicznymi i ichtiologicznymi, wraz z badaniami środowiska morskiego, które stanowiły
podstawę zadań naukowych Instytutu. "
Do końca 1956 roku stanowisko zastępcy dyrektora MIR do spraw naukowych pozostawało
nieobsadzone.
Warto także odnotować, że w 1956 roku delegacja Instytutu uczestniczyła w „Pierwszej
konferencji naukowo-technicznej w sprawie rozwoju flot rybackich państw socjalistycznych",
która obradowała w Leningradzie w pierwszej dekadzie grudnia. Część tej delegacji, a mianowicie:
dyrektor Fruczek, prof. Mulicki, A. Góra, B. Noetzel i A. Ropelewski udali się na tę
konferencję „Birkutem", który wyszedł z Gdynia 24 listopada, a powrócił 10 grudnia. Natomiast
E. Kordyl i Z. Żebrowski dojechali do Leningradu pociągiem.
W niewielkim gronie osób, które w 1956 roku rozpoczynały pracę MIR, znaleźli się:
Anna Pęczalska, zatrudniona od lutego w Oddziale Świnoujście, ukończyła przed wojną SGGW
oraz Jan Netzel, absolwent Wydziału Rybackiego WSR w Olsztynie, przyjęty w kwietniu do
Zakładu Ichtiologii. Jego ojciec Augustyn, jak już wspomniano, do września 1939 roku był
laborantem Morskiego Laboratorium Rybackiego i Stacji Morskiej.
Rok 1957 przyniósł daleko idące zmiany organizacyjne i kadrowe w całej gospodarce
morskiej, będące konsekwencją wydarzeń październikowych poprzedniego roku. Wymownym
ich przykładem było rozwiązanie Zarządu Polityczno-Wychowawczego Ministerstwa Żeglugi.
Pod koniec lutego 1957 roku, nowy, bezpartyjny minister żeglugi, prof. Stanisław Darski
wydał zarządzenie likwidujące Centralny Zarząd Rybołówstwa Morskiego i powołał Generalny
Inspektorat Przemysłu Rybnego (GIPR), na czele którego stanął prof. Kulikowski, również
bezpartyjny, powiązany swego czasu z MIR (patrz str. 34 ).
Owe popaździemikowe zmiany nie ominęły Instytutu. Na wakujące po rezygnacji prof.
Cięglewicza stanowisko zastępcy dyrektora MIR do spraw naukowych minister żeglugi powołał
z dniem 1 stycznia 1957 roku prof. Mańkowskiego. Jego dotychczasową funkcję kierownika
Zakładu Ichtiologii dyrektor Fruczek powierzył prof. Chrzanowi. Uczestnicy obradującego
w listopadzie 1956 roku otwartego zebrania organizacji partyjnej przy CZRM uchwalili rezolucję,
domagającą się między innymi powierzenia Z. Żebrowskiemu odpowiedzialnego, kierowniczego
stanowiska. Minister Darski powołał go na naczelnego dyrektora przedsiębiorstwa
„Dalmor" od 1 stycznia 1957 roku. Jego obowiązki w MIR-kierowanie Zakładem Techniki
Rybackiej - objął w tym samym czasie J. Zaucha.
Z dniem 1 lutego 1957 roku dyrektor MIR powołał B. Rusinowa na kierowniczkę Sekcji
Planowania. Dotychczasowa kierowniczka tej sekcji Aurelia Jankowska-Polańska przeszła na
własną prośbę do Zakładu Ekonomiki.