Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
44 Lata 1950-1952<br />
wiono przenieść go w stan spoczynku. Przyczynił się do tego jeden z wpływowych przedstawicieli<br />
ówczesnej morskiej administracji rybackiej, którego profesor należycie, niezbyt wprawdzie<br />
salonowo określił. Profesor Bogucki zwrócił się z prośbą do dyrekcji MIR o umożliwienie<br />
mu dalszej pracy w Instytucie, co spotkało się z odmową. W dniu 17 marca 1951 roku członkowie<br />
tak zwanej laboratoryjnej grupy członków Związku Zawodowego Pracowników Państwowych<br />
przy MIR zwołali zebranie, na którym domagali się pozostawienia profesora w Instytucie.<br />
Jeden z laborantów wystąpił wtedy z zarzutem wobec profesora, że nie bierze on udziału<br />
w pracy społecznej, nie jest oddany całą duszą Polsce Ludowej i jest jej ideologicznym przeciwnikiem.<br />
Ostatecznie prof. Bogucki musiał opuścić MIR i przeniósł się do Państwowego<br />
Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego w Łodzi. Do odejścia z MIR zmuszono<br />
również Amalię Głowińską, która na owym zebraniu wystąpiła w obronie prof. Boguckiego.<br />
Po paru latach wróciła do Instytutu.<br />
W związku z odejściem prof. Boguckiego nastąpiły pewne zmiany organizacyjne w pionie<br />
naukowym Instytutu. Kierownictwo Działu Ichtiologicznego po prof. Boguckim przejął<br />
dr Mańkowski, formalnie od 1 kwietnia 1951 roku. W tym samym czasie utworzono nowy<br />
Dział Oceanograficzny, mający się zajmować zagadnieniami biologicznymi i hydrologicznymi,<br />
wydzielonymi z dotychczasowego Działu Ichtiologicznego. Kierownictwo Działu Oceanograficznego<br />
powierzono doc. Demelowi, któremu podporządkowano także niewielkie jeszcze<br />
zbiory muzealne, składające się głównie z zakonserwowanych okazów fauny Bałtyku.<br />
Tak oto ukształtowała się na wiele lat podstawowa struktura organizacyjna naukowego<br />
pionu MIR, mająca odtąd pięć działów zajmujących się: oceanografią rybacką, ichtiologią<br />
stosowaną, techniką połowów, technologią wstępnego przetwórstwa rybnego i ekonomiką morskiego<br />
przemysłu rybnego.<br />
Również w kwietniu 1951 roku nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora MIR, z którego<br />
ustąpił J. Pieczara, cieszący się sympatią większości pracowników Instytutu. W aktach Działu<br />
Kadr MIR znalazłem notatkę bez daty, sporządzoną prawdopodobnie w listopadzie 1956 roku<br />
przez W. Cięglewicza, W. Mańkowskiego, S. Wojana i K. Słomczyńskiego z administracji<br />
MIR, w której czytamy:<br />
„ W związku z trudnościami, jakie napotykał ze strony niektórych ludzi, reprezentujących<br />
ówczesne władze partyjne (Komitet Wojewódzki w Gdańsku) oh. Pieczara Jan przeniósł<br />
się do Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach ".<br />
Mam podstawy sądzić, że owe trudności wynikały głównie stąd, że brat dyrektora Pieczary<br />
był księdzem.<br />
Nowym dyrektorem MIR został z dniem 1 kwietnia 1951 roku Jan Gumowski. Przed<br />
wojną studiował rolnictwo i rybactwo, najpierw we Lwowie, później w Krakowie. W latach<br />
1948-1950 był dyrektorem Morskich Zakładów Rybnych, a od stycznia 1951 roku wicedyrektorem<br />
do spraw inwestycji w Centralnym Zarządzie Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie<br />
(CZRM).<br />
Okoliczności, w jakich dyrektor Pieczara i prof. Bogucki musieli odejść z MIR, nie oddają<br />
w pełni stosunków społeczno-politycznych, jakie panowały wtedy w Instytucie, ani klimatu,<br />
w jakim trzeba było tam pracować. Nieco lepiej je ukazuje protokół tajnego posiedzenia<br />
egzekutywy Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR przy MIR, które odbyło się<br />
6 sierpnia 1951 roku*. Dokonywano na nim „analizy" tych pracowników Instytutu, którzy<br />
'Oryginał protokołu tego posiedzenia znajduje się u autora.