Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Lata 1968-1971 81<br />
ści także na innych obszarach oceanicznych. Przewidywano także szkolenie polskich specjalistów<br />
za granicą oraz udział zagranicznych ekspertów w realizacji Projektu.<br />
Dyrektorem Projektu z ramienia FAO został William Dickson, Szkot zatrudniony w Departamencie<br />
Rybołówstwa FAO. Na stanowisko dyrektora Projektu ze strony polskiej minister<br />
żeglugi powołał dr. S. Woźniaka z Zakładu Oceanografii MIR, mianując go jednocześnie zastępcą<br />
dyrektora MIR do spraw badań rybołówstwa dalekomorskiego i kierownikiem OBRD.<br />
Organem pomocniczym obu dyrektorów Projektu było wspomniane już Biuro Planu Operacyjnego,<br />
stanowiące paroosobowy zespół administracyjny, niezbędny dla właściwego funkcjonowania<br />
całego przedsięwzięcia. Powołano także Komitet Doradczy Projektu, ustanowiony<br />
uchwałą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z 21 marca 1968 roku. Jego przewodniczącym<br />
został prof. Lech Kobyliński z Wydziału Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej.<br />
Najpoważniejszym zadaniem MIR w 1968 roku - obok prowadzenia przewidzianych<br />
planem badań i prac - było zorganizowanie oraz uruchomienie OBRD i BPO. Zanim to jednak<br />
w pełni nastąpiło, w dniu 15 lipca 1968 roku podpisano umowę ze Stocznią Gdańską na budowę<br />
oceanicznego statku badawczego.<br />
Za czas rozpoczęcia działalności Projektu przyjęto dzień 24 września 1968 roku, kiedy<br />
W. Dickson objął swoje stanowisko w Polsce. Miejscem jego pracy było BPO, mieszczące się<br />
w willi przy ulicy Sieroszewskiego nr 7 w Gdyni. Jednymi z pierwszych osób zatrudnionych<br />
tym biurze były: Betty Przybylska, znana na terenie Trójmiasta lektorka języka angielskiego<br />
oraz Ewa Tomczakówna (obecnie Szeleźniakowa), początkowo telefonistka, a następnie sekretarka.<br />
Pomieszczenia dla OBRD, który jak przewidywano miał zatrudniać docelowo parędziesiąt<br />
osób, wynajęto w budynku przy ulicy Waszyngtona nr 34-36 w Gdyni, należącym do<br />
przedsiębiorstwa „Dalmor".<br />
W drugiej połowie grudnia 1968 roku Stocznia Gdańska przedstawiła Instytutowi kontraktowy<br />
projekt oceanicznego statku badawczego.<br />
Z ważnych dla MIR wydarzeń 1968 roku trzeba przede wszystkim wymienić przejęcie<br />
przez Instytut 12 września nowego statku badawczego przeznaczonego do prac na Bałtyku,<br />
zbudowanego przez Gdyńską Stocznię Remontową. Otrzymał on nazwę „Doktor Lubecki"<br />
(długość całkowita 24,95 m, silnik o mocy 205 KM, 119 BRT). Ta nowa jednostka zastąpiła<br />
„Michała Siedleckiego II", wycofanego z eksploatacji na początku 1968 roku, którego kolejnymi<br />
kapitanami byli: Jan Wolanowski, Hubert Konkol, Władysław Kilanowski, Józef Podgórniak,<br />
Jan Chołyst, Edward Gajdowski. Realizując decyzję podjętą przed rokiem, wycofano<br />
także z eksploatacji kuter „Ewa II". Jego szyprem był najdłużej Edward Gajdowski.<br />
W związku z zarządzeniem ministra żeglugi z 5 grudnia 1967 roku w sprawie powołania<br />
służby psychologiczno-socjologicznej w podległym mu resorcie, istniejącą w MIR od 1965<br />
roku Samodzielną Pracownię Psychologii i Socjologii Zawodów Morskich przekształcono w<br />
styczniu 1968 roku w Centralną Pracownię Psychologii i Socjologii Zawodów Morskich, której<br />
kierownikiem został dr Horbulewicz.<br />
Efektem resortowej narady w sprawie wdrażania prac naukowo-badawczych przez instytuty<br />
podległe Ministerstwu Żeglugi, która odbyła się 26 lutego 1968 roku, oraz odnośnych<br />
zaleceń Najwyższej Izby Kontroli, było obsadzenie 16 września 1968 roku utworzonego<br />
w Instytucie stanowiska pracy do spraw kontroli wykorzystania i wdrażania do praktyki prac<br />
MIR. Powołano na nie Andrzeja Paciorkowskiego, absolwenta Wydziału Rybackiego WSR<br />
w Olsztynie, którego w tym czasie przyjęto do MIR.