Untitled - CEEMaR

66 Lala 1953-1964
darki (Mosrybwtuz) i był pierwszym w Polsce dyplomowanym specjalistą w zakresie mechanizacji
procesów przetwórstwa rybnego. Ten zupełnie nowy kierunek działalności rozpoczynał
od inwentaryzacji stanu mechanizacji w polskim przemyśle rybnym. W październiku zaangażowano
do Zakładu Techniki Rybackiej Władysława Czajkę, absolwenta wydziału Przemysłowego
Rybołówstwa tej samej uczelni.
Rok 1960 przyniósł ważne dla MIR wydarzenia. Z końcem marca Z. Fruczek odszedł ze
stanowiska dyrektora Instytutu, by pełnić funkcję zastępcy dyrektora Zjednoczenia Gospodarki
Rybnej (ZGR), które utworzono w Warszawie 1 kwietnia. Na podstawie zarządzenia ministra
żeglugi i gospodarki wodnej MIR wszedł w tym samym czasie w skład tego Zjednoczenia,
czemu - jak już wspomniano - opierało się kierownictwo Instytutu.
Od 15 kwietnia nowym dyrektorem MIR został Jerzy Kukucz, który pracę w naszym
rybołówstwie morskim rozpoczynał w 1931 roku. Był absolwentem studiów rolniczych w Krakowie
ze specjalizacją w rybactwie i przez parę lat przed wojną pracował w Krajowym Towarzystwie
Rybackim w Krakowie. Od 1958 roku kierował Katedrą Technologii Ryb na Wydziale
Chemicznym Politechniki Gdańskiej jako zastępca profesora. Umiejętnie zabiegający
w pierwszym rzędzie o swoje własne sprawy, już trzy miesiące po objęciu kierownictwa Instytutu
wyjechał na trzymiesięczne stypendium FAO do Belgii, Holandii, Francji, Niemiec Zachodnich,
Wielkiej Brytanii i Włoch, by zaznajomić się z rybołówstwem morskim i jego placówkami
badawczymi w tych krajach.
Od października przeszedł na emeryturę prof. Demel, zwalniając dwa stanowiska - zastępcy
dyrektora MIR do spraw naukowych oraz kierownika Zakładu Oceanografii. Przez dwa
miesiąc Instytut nie miał dyrektora naukowego. J. Kukucza odwołano z funkcji naczelnego
dyrektora Instytutu. Od 1 grudnia 1960 roku na czele MIR stanął Józef Wołek, dotychczasowy
przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. Mówiło się, że przed
wojną studiował matematykę w Krakowie, tam też działał w Polskiej Partii Socjalistycznej.
W połowie lat pięćdziesiątych był krótko wiceprezesem Spółdzielni Rybołówstwa Morskiego
„Wyzwolenie" w Swibnie koło Gdańska. Namiętnie oddawał się wędkarstwu i może dlatego
właśnie powołano go na dyrektora MIR. Jego zastępcą do spraw naukowych został teraz
J. Kukucz. W kameralnych rozmowach nie taił, że nie może darować J. Wołkowi, że „wysadził
go z siodła". Stanowisko kierownika Zakładu Oceanografii objął po K. Demelu prof. Z. Mulicki.
W ciągu 1960 r. zakończono w zasadzie rozbudowę zachodniej części gmachu MIR,
gotowe były już pomieszczenia nowego, trzeciego piętra, przeznaczone dla Pracowni Bakteriologicznej,
którą należało jeszcze wyposażyć w odpowiednią aparaturę i sprzęt. Do wykończenia
pozostawała wschodnia, muzealno-akwarialna część gmachu.
Na posiedzeniu zespołu w ZGR oceniającego projekty inwestycyjne, które odbyło się
8 listopada w Szczecinie, przyjęto projekt nowego dalekomorskiego statku badawczego dla
MIR, przygotowany przez Biuro Konstrukcyjne Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni. 29/
W Instytucie spodziewano się nadal, że budowa tej jednostki rozpocznie się w końcu następnego
roku. Tymczasem Warsztaty Pogotowia Kutrowego Przedsiębiorstwa „Szkuner" we Władysławowie
przystąpiły w 1960 roku do budowy nowej motorówki dla Instytutu.
Z innych wydarzeń tego okresu warto odnotować udział. J. Elwertowskiego w rejsie szkolnego
trawlera „Jan Turlejski" w maju na Morze Barentsa oraz J. Netzla w podróży tego samego
statku w lipcu na łowiska u zachodnich brzegów Grenlandii, a zwłaszcza uczestnictwo
H. Janko i D. Dutkiewicza w historycznym, pierwszym rejsie pierwszego polskiego trawlera
przetwórni „Dalmor I" na północno-zachodni Atlantyk, który trwał od 25 października do
31 grudnia 1960 roku.