Untitled - CEEMaR

Lali, 1965-1967 75
tam o co konkretnie chodziło. Okazało się niebawem, że jego rozmowa musiała być podsłuchiwana.
Zainteresowała się tą sprawą Służba Bezpieczeństwa, dotarła ona także do ówczesnego
ministra żeglugi Janusza Burakiewicza, który jej nie znał, został bowiem ministrem już po
podpisaniu przez MIR umowy z Amerykanami. Znaleźli się wtedy gorliwcy usiłujący dopatrzyć
się w tym wszystkim jakiejś afery, sprzedawania Amerykanom materiałów zawierających
poufne dane itp. Ostatecznie sprawę wyjaśniono i wszystko dobrze się skończyło.
Ze spraw kadrowych omawianego okresu należy odnotować zmianę na stanowisku kierownika
Doświadczalnego Ośrodka Zarybieniowego w Tolkmicku, która nastąpiła 1 kwietnia.
Objął je dr Antoni Gurzęda. Do MIR przeszedł z Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie.
Dotychczasowy kierownik Ośrodka A. Kosior oraz jego żona przenieśli się do Gdyni, do
Zakładu Ichtiologii MIR, gdzie w maju rozpoczął pracę także Józef Sosiński, absolwent Wydziału
Rybackiego WSR w Olsztynie. Po studiach jakiś czas pracował w Polskim Związku
Wędkarskim.
W dniu 6 grudnia 1964 roku w wieku 42 lat zmarł nagle dr Stanisław Łaszczyński, kierownik
Zakładu Ekonomiki, było to dla Instytutu dotkliwą stratą. Kierownictwo tego zakładu
przejął 10 grudnia 1964 roku Stanisław Mickiewicz, początkowo jako pełniący obowiązki
kierownika. Od stycznia 1965 roku dyrekcja Instytutu zatrudniła w Zakładzie Ekonomiki Zofię
Łaszczyńską, żonę zmarłego, która podobnie jak mąż skończyła Studium Spółdzielcze przy
Uniwersytecie Jagiellońskim.
LATA 1965-1967
Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki zarządzeniem nr 44 z 14 lipca 1964 roku wprowadził
tryb zawierania umów na prace naukowo-badawcze w instytutach resortowych oraz zmienił
zasady dokonywania rozliczeń za ich wykonawstwo. Na podstawie tego dokumentu minister
żeglugi podjął decyzje zmieniające nie tylko system finansowania działalności podległych
mu placówek naukowych, w tym MIR, ale również stopień uzależnienia Instytutu od Zjednoczenia
Gospodarki Rybnej. Mówi o tym następujący fragment tekstu zamieszczonego w „Biuletynie
Informacyjnym Gospodarki Rybnej", w którym dokonałem niewielkich, niezaznaczonych
skrótów.
w
„MIR i CLPR zgrupowane w ZGR, do końca 1964 roku były podporządkowane pod
wzglądem finansowym Ministerstwu Żeglugi. Środki Funduszu Postępu Technicznego
przeznaczone na finansowanie tych placówek były gromadzone przez Ministerstwo
Żeglugi z narzutów poszczególnych przedsiębiorstw gospodarki rybnej. Decyzją ministra
żeglugi z 4 lutego 1965 roku zostaje zniesiona dwutorowość nadzoru i placówki
naukowo-badawcze z dniem 1 stycznia 1965 roku całkowicie, to jest i pod względem
finansowym (podkr. A.R.) podlegają Zjednoczeniu Gospodarki Rybnej. Również
środki finansowe w formie narzutu na Fundusz Postępu Technicznego zostają umiejscowione
w ZGR."
Nie trudno sobie wyobrazić, jakie pole manewru wobec MIR otwierało się teraz przed
ZGR.