Untitled - CEEMaR

Lala 1950-1952 45
należeli do Armii Krajowej, byli żołnierzami korpusu gen. Władysława Andersa i zostali usunięci
z partii. Przytaczam przykładowo fragmenty charakterystyk niektórych „analizowanych"
osób, opracowanych dla egzekutywy partyjnej przez kadrowca Kucharczyka. O referencie Janie
Gajewskim napisano: „Jako były oficer Armii Krajowej na pewno czuje sympatię do kliki
londyńskiej". W odniesieniu do zastępcy szypra kutra badawczego „Ewa II" stwierdzono:
,, Wydział Personalny wyczuł, że ob. Czajka Stanisławjest niechętnie nastawiony wobec Polski
Ludowej". Tak charakteryzowano J. Teresińskiego: „ W wypowiedziach jest bardzo ostrożny
oraz umie się dobrze maskować (...) można wnioskować, że nie bardzo odpowiada mu dzisiejszy
ustrój Polski Ludowej. " Referent gospodarczy Mikołaj Dobrzański zasłużył na taką opinię:
„...jest typem chwiejnym, dlatego należy wnioskować, że nie jest szczerze oddanym Polsce
Ludowej. Przy tymi jest uniżonym sługą kleru i bardzo religijnym, praktykującym katolikiem. "
Na temat mojej osoby napisano: „Sądząc po sposobie w jaki uzyskał asystenturę na Wyższej
Szkole Handlu Morskiego w Sopocie (protekcja przedwojennych wykładowców) egzekutywa
uważa, że ob. Ropelewskiego, a zwłaszcza jego ojca, łączą z tymi wykładowcami dawne sanacyjne
stosunki. "Nie ubiegałem się o tę asystenturę, zaproponował mi ją prof. Józef Kulikowski
twórca Katedry Ekonomiki Przemysłu Rybnego na WSHM. Ani z nim, ani z innymi wykładowcami
tej uczelni Ojciec mój nigdy się nie stykał. A jakież to dawne sanacyjne stosunki
z wykładowcami mogły łączyć nastolatka, którym byłem przed wojną?
Charakterystyka każdego prawie „analizowanego" przez egzekutywę, która jednogłośnie
podzieliła opinie Kucharczyka, zawierała takie na przykład stwierdzenia: „znajduje się
pod stałą obserwacją Wydziału Personalnego i POP PZPR ", albo „...jego działalność musi
być poddana szczególnej obserwacji czynników kompetentnych". Nie trudno się domyślić,
o jakich czynnikach mowa.
Codo merytorycznej działalności MIR w 1951 roku, należy wspomnieć, że po raz pierwszy
pracownicy Instytutu prowadzili badania na przemysłowych dalekomorskich statkach rybackich.
W styczniu dr Mulicki i J. Popiel pracowali na Morzu Północnym na trawlerach przedsiębiorstwa
„Dalmor" - pierwszy z nich na „Jupiterze", drugi na „Jowiszu". W marcu dr Mulicki
na „Syriuszu", należącym do tego samego armatora, zbierał materiały w południowej
części Rynny Norweskiej. W drugiej połowie maja J. Popiel prowadził obserwacje hydrologiczne
i gromadził materiały ichtiologiczne na Morzu Północnym /. pokładu „Jupitera". Na
przełomie sierpnia i września dr Mulicki i J. Popiel brali udział w kolejnym rejsie tego statku
na Morze Północne i Norweskie (do 70°N), a w grudniu A. Ropelewski uczestniczył jako
obserwator (także na „Jupiterze") w pierwszym po drugiej wojnie światowej wyjściu polskich
trawlerów na łowiska Morza Barentsa.
Statek badawczy Instytutu „Michał Siedlecki" wyszedł pod koniec drugiej dekady listopada
na wody Skagerraku, mając na pokładzie dyrektora Gumowskiego, doc. Demela i dr.
Mańkowskiego. Po drodze zawijano do Kopenhagi. Celem tego rejsu miały być zwiadowcze
połowy śledzi. Częste sztormy pokrzyżowały plany i statek przeważnie sztormował lub stał
w porcie. Do Gdyni powrócono około połowy grudnia.
W lipcu przeprowadzono doroczny kurs biologii morza, który zgromadził 34 uczestników.
W strukturze organizacyjnej Instytutu pojawiła się w 1951 roku nowa komórka, a mianowicie
Ośrodek Dokumentacji Naukowo-Technicznej, którego kierownikiem został Jan Gajewski,
mający średnie wykształcenie. Do MIR przyjęto go w grudniu 1950 roku, poprzednio
pracował w różnych instytucjach.