Untitled - CEEMaR

Lata 1968-1971 85
W związku z odejściem z MIR R. Gadomskiego, który zajmował się sprawami międzynarodowej
współpracy Instytutu, od lipca 1969 roku zadania te przejął Andrzej Sztompka,
zatrudniony od kilku miesięcy w Zakładzie Ekonomiki. Ponieważ z roku na rok przybywało
spraw związanych z rozszerzającymi się zagranicznymi kontaktami Instytutu, w listopadzie
1969 roku zaangażowano do ich administracyjnej obsługi jeszczejedną osobę - Wandę Ryniakową.
A. Sztompka zajmował się zagadnieniami związanymi ze współpracą z partnerami ze
wschodu, W. Ryniakowa współpracą z partnerami zachodnimi.
W połowie września 1969 roku do Zakładu Ekonomiki przyjęto Włodzimierza Kaczyńskiego,
absolwenta Szkoły Morskiej w Gdyni oraz sopockiej WSE, który przed przyjściem do
MIR pracował w Biurze Radcy Handlowego przy ambasadzie PRL w Santiago w Chile. Warto
zwrócić uwagę na jego karierę naukową. Pracując w MIR, doktoryzował się w 1973 roku na
Uniwersytecie Gdańskim. W 1976 roku uzyskał stypendium Fundacji Fulbrighta, wyjechał do
Stanów Zjednoczonych i tam pozostał. Od wielu lat jest profesorem Uniwersytetu Waszyngtońskiego
w Seattle, zajmuje się zagadnieniami międzynarodowej polityki morskiej
i problemami gospodarowania zasobami morza. Jest konsultantem różnych organów państwowej
administracji Stanów Zjednoczonych, organizacji międzynarodowych, w tym Banku Światowego
i FAO oraz prywatnych korporacji w USA, Kanadzie, Korei i Australii.
W końcu 1969 roku MIR zatrudniał 370 osób, w tym 41 w OBRD i BPO. Roczne wydatki
Instytutu w omawianym okresie wyniosły 37 389 900 zł.
Rok 1970 przyniósł dwa wydarzenia bardzo istotne dla rozwoju i dalszej działalności
MIR. W Stoczni Gdańskiej 4 kwietnia położono stępkę pod oceaniczny statek badawczy dla
Instytutu budowany w ramach Projektu, oznaczany przez stocznię jako B-424, a 31 października
ten statek wodowano. Otrzymał on nazwę „Profesor Siedlecki", jego matką chrzestną była
córka prof. Siedleckiego - Ewa Siedlecka-Kotulowa. W tym uroczystym akcie uczestniczył
dyrektor Departamentu Rybołówstwa FAO, R. Jackson.
Bliska już perspektywa wejścia do eksploatacji tak dużego statku, jakim był „Profesor
Siedlecki* wymagała wcześniejszego przygotowania się do tego. Konieczne było między innymi
zwiększenie zatrudnienia w Instytucie, na przykład o ludzi, których kierowano na budowę
„Profesora Siedleckiego" jako członków przyszłej załogi (pierwszymi byli: kpt. A. Łyżwa,
starszy mechanik Czesław Bieganowski, pierwszy oficer Ryszard Ludwig, pierwszy elektryk
Tadeusz Neufeld). Trudno po tylu latach oceniać, czy tak znaczny wzrost zatrudnienia w MIR
w 1970 roku, które pod koniec roku wyniosło 465 osób, o 95 więcej w porównaniu z grudniem
poprzedniego roku, był w pełni uzasadniony.
W zakładach naukowych, najbardziej wzrosło zatrudnienie w Zakładzie Techniki Rybackiej
- o 15 osób. Do Zakładu Ichtiologii, przyjęto tylko jedną osobę, Jerzego Janusza, absolwenta
Państwowej Szkoły Rybołówstwa Morskiego w Gdyni i olsztyńskiej WSR. Natomiast
do OBRD zaangażowano w tym samym czasie aż 17 osób i pod koniec 1970 roku pracowało
tam już ponad 50 osób. Byli to przeważnie ludzie już wcześniej przenoszeni do Ośrodka
z zakładów naukowych Instytutu, nowych pracowników poszukiwano wśród odpowiednich
specjalistów w różnych instytucjach. Na przykład technolog sprzętu połowowego Włodzimierz
Kłosiński przeszedł do OBRD z przedsiębiorstwa „Dalmor", a technolog przetwórstwa rybnego,
Jerzy Waldemar Schwartz - z przedsiębiorstwa „Gryf. Matematyk Sławomir Kurzyk
•Długość całkowita statku 89,40 m, napęd główny spalinowo-elektryczny, silnik elektryczny prądu stałego o
mocy 2 x 1150 KM, pojemność 3.000 BRT, stała załoga 53 osoby, ekipa naukowa do 33 osób.