Untitled - CEEMaR

24 Lata 1932-1939
zajmowały kierownictwo i personel naukowy Stacji, że zrezygnowano z organizowania kolejnego
kursu biologii morza. Nie odbył się on również w roku następnym. Prace badawcze przebiegały
natomiast bez przeszkód. W lipcu między innymi przeprowadzono dwutygodniowy
rejs kutrem badawczym „Ewa" na wody wschodniego Bałtyku, aż po rejon Zatoki Ryskiej, aby
rozpoznać możliwości poławiania tam bałtyckiego śledzika.
Jednym z osiągnięć Stacji w 1937 roku, godnym odnotowania, było wydanie pierwszego
„Biuletynu Stacji Morskiej w Helu", który miał - jak pisano - „za zadanie informowanie
ogółu polskich biologów o działalności Stacji i warunkach pracy, na jakie przyjezdni badacze
mogą liczyć." Ta niewielka publikacja, licząca niespełna 50 stron, zawierała sprawozdanie
z działalności Stacji w roku gospodarczym 1935-1936 oraz krótkie doniesienia o pracach badawczych
wykonanych w tym okresie. Jeszcze w tym samym roku ukazał się drugi zeszyt
„Biuletynu" ze sprawozdaniem Stacji za rok gospodarczy 1936-1937. Do wybuchu drugiej
wojny światowej wydano trzeci i ostatni biuletyn, który ukazał się w 1938 roku. Niezależnie od
tego nadbitki prac wykonanych w Stacji, zarówno przez jej pracowników, jak i innych autorów,
oprawiano razem w tomy pod tytułem „Prace Stacji Morskiej w Helu". Do września 1939
roku skompletowano trzy takie tomy, obejmujące lata 1932-1933, 1934-1935 oraz 1936-1938.
Zarówno „Biuletyn", jak i „Prace" stały się przedmiotem wymiany międzybibliotecznej prowadzonej
przez Stację, dzięki której w końcu lat trzydziestych otrzymywała ona między innymi
około 90 wydawnictw zagranicznych.
W końcu 1937 roku uległ zmniejszeniu personel naukowy Stacji, gdyż chemik S. Kijowski
przeniósł się w grudniu do pracy w gdyńskim oddziale Państwowego Instytutu Meteorologicznego.
Wprawdzie w publikacji tej nie zajmuję się na ogół szerzej wątkami biograficznymi,
jednakże nie mogę pominąć ważnych wydarzeń, które stały się udziałem K. Demela w 1938
roku. W dniu 4 maja wraz z gronem pracowników Stacji Morskiej uczestniczył w uroczystym
poświęceniu i otwarciu nowego portu rybackiego w Wielkiej Wsi, dzisiejszym Władysławowie.
Przy tej okazji został odznaczony przez ministra przemysłu i handlu Złotym Krzyżem
Zasługi, podobnie jak prof. Siedlecki. W następnych miesiącach K. Demel przygotowywał się
do obrony doktoratu, do czego od dawna namawiał go prof. Siedlecki, stając się jego promotorem.
Obrona rozprawy K. Demela pod tytułem „Studia nad fauną denną i jej rozsiedleniem
w polskich wodach Bałtyku" odbyła się w połowie grudnia na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Była to pierwsza i jedyna praca z dziedziny biologii morza, jaką przyjęto na tej uczelni w
okresie międzywojennym, a K. Demel był pierwszym pracownikiem naukowym Stacji Morskiej,
który osiągnął stopień doktora w niepodległej Polsce. Kierownik Stacji, doc. Bogucki
doktoryzował się w Krakowie jeszcze pod austriackim zaborem w 1916 roku.
Tuż przed świętami Bożego Narodzenia 1938 roku zaczęły się przenosiny Stacji Morskiej
i jej pracowników do Gdyni, do nowego gmachu. Dr Bogucki, od 1938 roku profesor
tytularny, otrzymał piękne mieszkanie na drugim piętrze w zachodniej części budynku,
dr Demel zajął trzy ładne pokoje piętro niżej. W mieszkalnych pokojach parteru ulokowano
A. Bursę, W. Cięglewicza, W. Mańkowskiego, Z. Mulickiego, laboranta i stolarza w jednej
osobie Szczepana Szczęsnego oraz palacza centralnego ogrzewania J. Nowaka. Nowy budynek
Stacji stwarzał bardzo dobre warunki pracy, bez porównania lepsze od tych, jakie istniały
dotychczas w Helu i w Oddziale Rybackim w Gdyni.
Z początkiem 1939 roku podjął pracę w Stacji zoolog Karol Posadzki, absolwent Uniwersytetu
Jana Kazimierza we Lwowie, kolega W. Cięglewicza i Z. Mulickiego z okresu studiów.
Parę miesięcy później w Stacji zaangażowano jeszcze jednego pracownika naukowego,