Skrypt APSC - MARS

ROZDZIAŁ 7. FILTRY CYFROWE 145Na koniec dokonaliśmy porównania naszej metody „na piechotę” z funkcją filter.Okazuje się, że wyniki są praktycznie identyczne.f s =1000; % c z ę s t o t l i w o ś ć próbkowaniaL=250; % l i c z b a próbekA1=5; % amplituda 1fx1 =10; % c z ę s t o t l i w o ś ć 1A2=3; % amplituda 2fx2 =131; % c z ę s t o t l i w o ś ć 2M=20; % długość f i l t r uf g =50; % c z ę s t o t l i w o ś ć graniczna f i l t r uwg = 2∗ f g / f s ; % p r z e l i c z e n i e na c z ę s t o t l i w o ś ć znormalizowanądt=1/ f s ; % okres próbkowaniat=dt ∗ ( 0 : L−1); % wektor czasu% złożony sygnał testowy :x=A1∗ s i n (2∗ pi ∗ fx1 ∗ t)+A2∗ s i n (2∗ pi ∗ fx2 ∗ t ) ;f i g u r e (1)p l o t ( t , x ) ; g r i d ; y l a b e l ( ’ x ( t ) ’ ) ; x l a b e l ( ’ t [ s ] ’ ) ;t i t l e ( ’ Sygnał wejściowy x ( t ) ’ )%p r o j e k t dolnoprzepustowego f i l t r u f i r z oknem hanningah = f i r 1 (M−1,wg , hanning (M) ) ;buf = z e r o s (1 ,M) ; % wyzerowanie bufora o d ł u g o ś c i Mc l e a r y % c z y s z c z e n i e ciągu wyjściowegof o r n = 1 : L% p r z e s u n i ę c i e próbek w buforze i dodanie nowejbuf = [ x ( n) buf ( 1 :M−1)];y (n) = sum( buf . ∗ hr ) ; % mnożenie z dodawaniemendf i g u r e (2)% sygnał po f i l t r a c j i :p l o t ( t , y ) ; g r i d ; y l a b e l ( ’ y ( t ) ’ ) ; x l a b e l ( ’ t [ s ] ’ ) ;t i t l e ( ’ Sygnał p r z e f i l t r o w a n y y ( t ) ’ )y2 = f i l t e r (h , 1 , x ) ; % f i l t r a c j af i g u r e (3)p l o t ( t , y2−y ) ; g r i d ; y l a b e l ( ’ y2 ( t)−y ( t ) ’ ) ; x l a b e l ( ’ t [ s ] ’ ) ;t i t l e ( ’ Porównanie z f unkcją " f i l t e r " ’ )7.8.2.2 Przykład 2Drugi przykładowy skrypt pozwala zaobserwować skuteczność filtracji. Sygnałemwejściowym jest ten sam co wyżej, złożony z dwóch przebiegów sinusoidal-