13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Το αγόρι ένιωσε έ<strong>να</strong> δυσάρε<strong>σ<strong>το</strong></strong> σφίξιμο <strong>σ<strong>το</strong></strong> <strong>σ<strong>το</strong></strong>μάχι. Ότι κι αν ειδεη κυρία Φιγκ, ο Χάρι θα είχετην αίσθηση πως είδε μόνο τη ζογραφιά των Παραφρόνων, μια Ζωγραφιάδε θα 'ταν ποτέ αρκετήγια <strong>να</strong> αποδοθεί η πραγματική μορφή αυτών των πλασμάτων ο αποκοσμοςτρόπος πουκινούνταν αιωρούμενοι μερικά εκα<strong>το</strong>στά140πάνω από <strong>το</strong> έδαφος η οσμή της αποσύνθεσης που ανέδιδαν οα<strong>να</strong>τριχιαστικός θόρυβος πουέκανε η ανάσα <strong>το</strong>υς, σαν <strong>να</strong> ρουφούσαν όλο <strong>το</strong>ν αέρα γύρω <strong>το</strong>υς...Στη δεύτερη σειρά, έ<strong>να</strong>ς κοντόχοντρος μάγος με μεγάλο μαύρομουστάκι έσκυψε και ψιθύρισεκάτι <strong>σ<strong>το</strong></strong> αφτί της διπλανής <strong>το</strong>υ, μιας μάγισσας με φουντωτά μαλλιά.Εκείνη χασκογέλασεκουνώντας <strong>το</strong> κεφάλι.«Ψηλοί και φορούσαν μανδύες», επανέλαβε ψυχρά η κυρία Μπόουνς, ενώο Κορνήλιος ΦαντζρουθούνιΖε ειρωνικά. «Κατάλαβα. Τίποτε άλλο;»«Ναι», είπε η κυρία Φιγκ. «Τους ένιωσα. Έπεσε αφόρητη παγωνιά —σημειωτέον, ήταν μια Ζεστήκαλοκαιρινή βραδιά. Κι αισθάνθηκα... σαν <strong>να</strong> χάθηκε κάθε ίχνοςευτυχίας απ' <strong>το</strong>ν κόσμο... καιθυμήθηκα... φρικτά πράγματα...» <strong>Η</strong> φωνή της ράγισε, έσβησε.<strong>Η</strong> κυρία Μπόουνς άνοιξε διάπλατα τα μάτια της. Ο Χάρι διέκρινε <strong>το</strong>σημάδι που είχε αφήσει <strong>το</strong>μονόκλ κάτω απ' <strong>το</strong> φρύδι της.«Τι έκα<strong>να</strong>ν οι Παράφρονες;» ρώτησε και στην ψυχή <strong>το</strong>υ Χάρι ά<strong>να</strong>ψε μιασπίθα ελπίδας.«Επιτέθηκαν στα παιδιά», είπε η κυρία Φιγκ με φωνή πιο δυ<strong>να</strong>τή κιαποφασιστική, ενώ <strong>το</strong>κοκκίνισμα <strong>σ<strong>το</strong></strong> πρόσωπο της υποχωρούσε. «Το έ<strong>να</strong> παιδί έπεσε. Τοάλλο οπισθοχωρούσε,προσπαθώντας <strong>να</strong> απωθήσει <strong>το</strong>ν Παράφρο<strong>να</strong>. Αυτός ήταν ο Χάρι.Προσπάθησε δύο φορές, αλλά<strong>το</strong> μόνο που σχημάτισε ήταν έ<strong>να</strong>ς ασημένιος αχνός. Στην τρίτηπροσπάθεια δημιούργησε έ<strong>να</strong>νπροστάτη, που επιτέθηκε <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν πρώ<strong>το</strong> Παράφρο<strong>να</strong> κι ύστερα, με τηνπροτροπή <strong>το</strong>υ, κυνήγησε <strong>το</strong>δεύτερο και <strong>το</strong>ν απομάκρυνε από <strong>το</strong>ν ξάδελφο <strong>το</strong>υ. Και... αυτόέγινε», κατέληξε ανέκφραστα ηκυρία Φιγκ.<strong>Η</strong> Αμέλια Μπόουνς την κάρφωσε με τα μάτια της αμίλητη. Αντίθετα οΦαντζ φυλλομετρούσε ταχαρτιά <strong>το</strong>υ αποφεύγοντας <strong>να</strong> την κοιτάξει. Τέλος, σήκωσε <strong>το</strong> βλέμμα<strong>το</strong>υ και είπε, μάλλονεπιθετικά:«Αυτό είδες;»«Αυτό έγινε», επανέλαβε η κυρία Φιγκ.«Πολύ καλά», έκανε ο Φαντζ. «Μπορείς <strong>να</strong> πηγαίνεις».Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!