13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«Συγχαρητήρια, Ερμιόνη», είπε τόσο εγκάρδια ο Χάρι, που η φωνή <strong>το</strong>υακούστηκε αγνώριστηκαι, χωρίς <strong>να</strong> την κοιτάξει, προ' σθεσε: «Τέλεια, υπέροχα, άψογα».«Ευχαριστώ», είπε η Ερμιόνη. «Εμ... Χάρι... μπορώ <strong>να</strong> δανει-159ΣΤω τη Χέντβιχ για <strong>να</strong> <strong>το</strong> πω στη μαμά και <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν μπαμπά; θα χαρούνπολύ. Τουλάχι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ν αυτό θα<strong>το</strong> καταλάβουν — που έγι<strong>να</strong> επιμελήτρια δηλαδή».«Ναι, κανέ<strong>να</strong> πρόβλημα», είπε ο Χάρι με την ίδια εγκάρδια φωνή πουωστόσο ηχούσε σαν ξένη.«Παρ' την!»Έπειτα έσκυψε <strong>σ<strong>το</strong></strong> μπαούλο <strong>το</strong>υ, έβαλε μέσα <strong>το</strong>υς μανδύες κι έκανεπως ψάχνει για κάτι. Τηνίδια στιγμή η Ερμιόνη κατευθύνθηκε προς την ν<strong>το</strong>υλάπα και φώ<strong>να</strong>ξε τηΧέντβιχ <strong>να</strong> κατέβει.Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα ο Χάρι άκουσε την πόρτα <strong>να</strong> κλείνει αλλάσυνέχισε <strong>να</strong>αφουγκράζεται έτσι σκυμμένος όπως ήταν οι μο<strong>να</strong>δικοί ήχοι πουακούγονταν τώρα ήταν <strong>το</strong>ειρωνικό γέλιο από <strong>το</strong>ν άδειο πί<strong>να</strong>κα <strong>το</strong>υ <strong>το</strong>ίχου και <strong>το</strong> καλάθι τω<strong>να</strong>χρήστων που ρευόταν τιςκουτσουλιές.Α<strong>να</strong>σηκώθηκε και κοίταξε πίσω <strong>το</strong>υ. <strong>Η</strong> Ερμιόνη είχε φύγει παίρνονταςμαΖίτης τη Χέντβιχ. Ο Χάριγύρισε αργά <strong>σ<strong>το</strong></strong> κρεβάτι <strong>το</strong>υ και κάθισε, κοιτώντας με άδειο βλέμματα πόδια της ν<strong>το</strong>υλάπας.Είχε ξεχάσει τελείως ότι οι επιμελητές επιλέγονται <strong>σ<strong>το</strong></strong> πέμπ<strong>το</strong>έ<strong>το</strong>ς. Από την αγωνία <strong>το</strong>υ μην <strong>το</strong><strong>να</strong>ποβάλουν ούτε που σκέφτηκε ότι κάποιοι θα έπαιρ<strong>να</strong>ν τα επίΖηλασήματα. Παρ' όλα αυτά,ακόμη κι αν <strong>το</strong> θυμόταν... ακόμη κι αν <strong>το</strong> σκεφτόταν... τι θαμπορούσε <strong>να</strong> περιμένει;Αυτό πάντως, όχι, είπε μια ειλικρινής φωνούλα μέσα <strong>το</strong>υ.Ο Χάρι έκανε έ<strong>να</strong> μορφασμό κι έκρυψε <strong>το</strong> πρόσωπο στις παλάμες <strong>το</strong>υ.Δεν μπορούσε <strong>να</strong> πειψέματα <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν εαυτό <strong>το</strong>υ αν ήξερε ότι <strong>το</strong> σήμα <strong>το</strong>υ επιμελητή ερχότανκατά δω, θα περίμενε <strong>να</strong> <strong>το</strong>παραλάβει αυτός, όχι ο Ρον. Μήπως ήταν αλαΖό<strong>να</strong>ς σαν <strong>το</strong>ν ΝτράκοΜαλ-Φοι; Μήπωςθεωρούσε <strong>το</strong>ν εαυτό <strong>το</strong>υ ανώτερο από <strong>το</strong>υς άλλους;Μήπως πίστευε ότι ήταν καλύτερος από <strong>το</strong>ν Ρον;Όχι, διαμαρτυρήθηκε η φωνούλα μέσα <strong>το</strong>υ.Σίγουρα; α<strong>να</strong>ρωτήθηκε ο Χάρι διερευνώντας με αγωνία τα αιΣτήματα<strong>το</strong>υ.Είσαι καλύτερος <strong>σ<strong>το</strong></strong> κουιντΙΤς, είπε η φωνούλα. Αλλά δεν είσαιΚΑΛυτερός σε τίποτε άλλο.Αυτό εί<strong>να</strong>ι σίγουρο, σκέφτηκε ο Χάρι δεν είμαι καλύτερος ΜΑΓΟς από<strong>το</strong>ν Ρον. Αλλά έξω από τηντάξη; Τι ίσχυε για όλες αυτές ΤΙΣ περιπέτειες που ΈΖησαν μαΖί,εκείνος, ο Ρον κι η Ερμιόνη ΑΠΟCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!