13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Δύο κρεβάτια παρακάτω ήταν μια γυ<strong>να</strong>ίκα που όλο <strong>το</strong> κεφάλι της ήτανκαλυμμένο με πυκνότρίχωμα ο Χάρι θυμήθηκε ότι, <strong>σ<strong>το</strong></strong> δεύτερο έ<strong>το</strong>ς, είχε πάθει κάτιπαρόμοιο και η Ερμιόνη, μόνοπου ευτυχώς, στη δική της περίπτωση, δεν ήταν μόνιμη η βλάβη. Σ<strong>το</strong>βάθος, μια λουλουδάτηκουρτί<strong>να</strong> απομόνωνε δύο κρεβάτια και <strong>το</strong>υς επισκέπτες <strong>το</strong>υς από <strong>το</strong>νυπόλοιπο θάλαμο.«Τα δώρα σου, Άγκνες», είπε πρόσχαρα η θεραπεύτρια στη γυ<strong>να</strong>ίκα με<strong>το</strong> τριχωτό πρόσωπο καιτης έδωσε μερικά πακέτα. «Όπως βλέπεις, δε σε ξέχασαν. Κι ο γιοςσου, επίσης, έστειλεκουκουβάγια και μας είπε ότι θα περάσει <strong>να</strong> σε δει <strong>το</strong> απόγευμα,εντάξει;»<strong>Η</strong> Άγκνες γάβγισε Ζωηρά.«Κι εσέ<strong>να</strong>, Μπρόντερικ, σου έστειλαν μια ωραία γλάστρα κι έ<strong>να</strong>υπέροχο ημερολόγιο με έ<strong>να</strong>διαφορετικό Ζωηρόχρωμο ιιππόγρυπα σε κάθε μή<strong>να</strong> θα <strong>σ<strong>το</strong></strong>λιστεί οχώρος, έτσι δεν εί<strong>να</strong>ι;»ρώτησε η θεραπεύτρια <strong>το</strong>ν άντρα που μουρμούραγε ολομό<strong>να</strong>χος. Έπειτα<strong>το</strong>ποθέτησε <strong>σ<strong>το</strong></strong>κομοδίνο <strong>το</strong>υ έ<strong>να</strong> άσχημο φυτό με μακριά πλοκάμια που κουνιόνταν καικρέμασε με <strong>το</strong> ραβδί της<strong>το</strong> ημερολόγιο <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν <strong>το</strong>ίχο. «Και... α, φεύγετε κιόλας, κυρίαΛονγκμπό<strong>το</strong>μ;»Ο Χάρι γύρισε από<strong>το</strong>μα. <strong>Η</strong> κουρτί<strong>να</strong> <strong>σ<strong>το</strong></strong> βάθος <strong>το</strong>υ θαλάμου είχεανοίξει και δυο επισκέπτεςέβγαι<strong>να</strong>ν <strong>σ<strong>το</strong></strong> στενό διάδρομο ανάμεσα στα κρεβάτια: μια αγέρωχηηλικιωμένη μάγισσα, ντυμένημε έ<strong>να</strong> μακρύ πράσινο φόρεμα, μια σκοροφαγωμένη ρενάρ από πάνω καιμυτερό καπέλο <strong>σ<strong>το</strong></strong>κεφάλι, <strong>το</strong> οποίο στόλιΖε έ<strong>να</strong>ς βαλσαμωμένος γύπας, και ξοπίσω τηςμε απελπισμένο ύφος... οΝέβιλ.Ξάφνου, ο Χάρι κατάλαβε ποιοι ήταν οι ασθενείς στα δύο τελευταίακρεβάτια. Κοίταξεαλαφιασμένος ολόγυρα προσπαθώντας ^ <strong>να</strong> βρει έ<strong>να</strong>ν τρόπο <strong>να</strong>περισπάσει την προσοχή τωνάλλων, ώστε ' <strong>να</strong> μπορέσει ο Νέβιλ <strong>να</strong> φύγει ανενόχλη<strong>το</strong>ς κιαπαρατήρη<strong>το</strong>ς. Είχε :γυρίσει όμως κι ο Ρον <strong>σ<strong>το</strong></strong> άκουσμα <strong>το</strong>υ ονόμα<strong>το</strong>ς Λονγκμπό<strong>το</strong>μ και,πριν προλάβει <strong>να</strong> <strong>το</strong>νεμποδίσει ο Χάρι, φώ<strong>να</strong>ξε: «Νέβιλ!»471Ο Νέβιλ α<strong>να</strong>πήδησε και τραβήχτηκε σαν <strong>να</strong> πέρασε ξυστά από δίπλα <strong>το</strong>υμια σφαίρα.«Εμείς είμαστε, Νέβιλ!» έκανε χαρούμε<strong>να</strong> ο Ρον καθώς σηκωνότανόρθιος. «Είδες... εί<strong>να</strong>ι εδώ οΛόκχαρτ! Εσύ ποιον επισκέφτηκες;»Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!