13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

λέει, ότι <strong>το</strong> κοινό βρήκε πιο ενδιαφέρουσα τη συνέντευξη σου από <strong>το</strong>άρθρο για <strong>το</strong>υς στραβοκέρα<strong>το</strong>υςφυσητήρες!»Εκείνη τη νύχτα, ο Χάρι ήταν ήρωας <strong>σ<strong>το</strong></strong> εντευκτήριο <strong>το</strong>υ Γκρίφιν<strong>το</strong>ρ.Ο Φρεντ και ο Τζορτζείχαν κάνει <strong>το</strong> μεγεθυντικό ξόρκι <strong>σ<strong>το</strong></strong> εξώφυλλο <strong>το</strong>υ Σοφιστή και <strong>το</strong>είχαν κρεμάσει <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν <strong>το</strong>ίχοτώρα, <strong>το</strong> γιγάντιο κεφάλι <strong>το</strong>υ Χάρι επέβλεπε από ψηλά τατεκταινόμε<strong>να</strong> ΣΤΟ εντευκτήριολέγοντας με βροντερή φωνή φράσεις όπως «ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΙΝΑΙΚΡΕΤΙΝΟΙ» και «ΦΑΕΚΟΠΡΙΑ, ΑΜΠΡΙΤζ». <strong>Η</strong> Ερμιόνη δεν <strong>το</strong> βρήκε και τόσο αστείο είπε ότιπερισπούσε την προσοχήτης και πήγε νωρίς για ύπνο, πολύ εκνευρισμένη.Ο Χάρι όφειλε <strong>να</strong> παραδεχτεί ότι η αφίσα δεν ήταν τόσο αστεία,ιδίως ύστερα από κα<strong>να</strong>δυό ώρες,όταν άρχισαν <strong>να</strong> λύνονται τα μάγια κι ακούγονταν ασύνδετες λέξειςόπως «ΚΟΠΡΙΑ» και«ΑΜΠΡΙΤζ» σε όλο και πιο συχνά διαστήματα και με όλο και πιοδιαπεραστική φωνή. Μάλιστα,άρχισε <strong>να</strong> πονάει <strong>το</strong> κεφάλι <strong>το</strong>υ και <strong>να</strong> <strong>το</strong>ν ενοχλεί <strong>το</strong> σημάδι <strong>το</strong>υ.Α<strong>να</strong>κοίνωσε, λοιπόν, στα παιδιάπου είχαν μαΖευτεί γύρω <strong>το</strong>υ και <strong>το</strong>υ Ζη<strong>το</strong>ύσαν <strong>να</strong> επα<strong>να</strong>λάβει γιαπολλοστή φορά τη συνέντευξηπως ήθελε <strong>να</strong> κοιμηθεί νωρίς, προκαλώντας μουρμουρητά απογοήτευσης.Όταν ανέβηκε επάνω, ο κοιτώ<strong>να</strong>ς ήταν άδειος. Έγειρε <strong>το</strong> μέτωπο <strong>το</strong>υ<strong>σ<strong>το</strong></strong> κρύο τζάμι <strong>το</strong>υπαραθύρου που ήταν δίπλα <strong>σ<strong>το</strong></strong> κρεβάτι <strong>το</strong>υ α<strong>να</strong>κουφίΖε λιγάκι <strong>το</strong>νπόνο <strong>σ<strong>το</strong></strong> σημάδι <strong>το</strong>υ έτσι.Ύστερα γδύθηκε και ξάπλωσε με την ευχή <strong>να</strong> <strong>το</strong>υ περάσει οπονοκέφαλος. Ένιωθε επίσης λίγοαδιάθε<strong>το</strong>ς. Γύρισε <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλάί, έκλεισε τα μάτια και <strong>το</strong>ν πήρε αμέσως ούπνος...Στεκόταν όρθιος σε έ<strong>να</strong> σκοτεινό δωμάτιο με κουρτίνες γύρω γύρω,που <strong>το</strong> φώτιΖαν μερικά κεριά.Τα χέρια <strong>το</strong>υ έσφιγγαν την πλάτη της πολυθρό<strong>να</strong>ς που βρισκότανμπροστά <strong>το</strong>υ. Τα δάχτυλα <strong>το</strong>υήταν μακριά, λευκά σαν <strong>να</strong> είχε χρόνια <strong>να</strong> τα δει ο ήλιος, κιέμοιαΖαν με μεγαλόσωμες αράχνεςπάνω <strong>σ<strong>το</strong></strong> μαύρο βελούδο της πολυθρό<strong>να</strong>ς.Απέ<strong>να</strong>ντι από την πολυθρό<strong>να</strong>, στη μικρή λίμνη φωτός που έριχ<strong>να</strong>ν <strong>σ<strong>το</strong></strong>πάτωμα τα κεριά, ήτανγο<strong>να</strong>τισμένος έ<strong>να</strong>ς άντρας με μαύρο μανδύα.«Λάθος με συμβούλεψαν ως φαίνεται», είπε ο Χάρι με δυ<strong>να</strong>τή παγερήφωνή, που παλλόταν απόοργή.«Συγχωρά με, αφέντη μου», έκρωξε αμέσως ο γο<strong>να</strong>τιστός άντρας. <strong>Η</strong>κορφή <strong>το</strong>υ κεφαλιού <strong>το</strong>υγυαλίΖε <strong>σ<strong>το</strong></strong> φως των κεριών. Έτρεμεσύγκορμος.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!