13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Εκείνος όρμησε στη μόνη πόρτα που ήταν ακόμη ανοιχτή, αυτή απ'όπου είχαν μπει οιθα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγοι. Μέσα <strong>το</strong>υ προσευχόταν <strong>να</strong> μείνει ο Νέβιλ κοντά <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν Ρονκαι <strong>να</strong> βρει τρόπο <strong>να</strong> <strong>το</strong>νελευθερώσει απ' τα πλοκάμια. Διένυσε μερικά βήματα σ' έ<strong>να</strong> δωμάτιοκαι... ξαφνικά ένιωσε <strong>το</strong>δάπεδο <strong>να</strong> υποχωρεί κάτω από τα πόδια <strong>το</strong>υ...Κουτρουβαλούσε σε απόκρημ<strong>να</strong> πέτρι<strong>να</strong> σκαλοπάτια, α<strong>να</strong>πηδώντας σεκάθε βαθμίδα, μέχρι πουέφτασε στην τελευταία έσκασε α<strong>να</strong>-730731σκελα, με μια φόρα που <strong>το</strong>υ έκοψε την ανάσα, <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν πυθμέ<strong>να</strong> τηςκοιλότητας με την εξέδρα, όπουήταν στημένη η πέτρινη αψίδα. Όλος ο χώρος αντηχούσε από γέλιαθα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγων. Ανάβλεψε καιείδε <strong>το</strong>υς πέντε που <strong>το</strong>ν κυνήγησαν από την Αίθουσα των Εγκέφαλων <strong>να</strong>κατεβαίνουν προς <strong>το</strong>μέρος <strong>το</strong>υ, ενώ άλλοι τόσοι ξεπρόβαλαν από άλλες πόρτες ορμώντας κιαυ<strong>το</strong>ί προς τα κάτω. ΟΧάρι σηκώθηκε, αλλά τόσο πολύ έτρεμαν τα πόδια <strong>το</strong>υ, που μόλις καιμετά βίας <strong>το</strong>ν κρα<strong>το</strong>ύσαν ηπροφητεία βρισκόταν — ω <strong>το</strong>υ θαύμα<strong>το</strong>ς! — ανέπαφη <strong>σ<strong>το</strong></strong> αριστερό χέρι<strong>το</strong>υ, ενώ <strong>σ<strong>το</strong></strong> δεξίέσφιγγε <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ. Οπισθοχώρησε κοιτώντας ολόγυρα, σε μιαπροσπάθεια <strong>να</strong> διατηρήσει <strong>σ<strong>το</strong></strong>οπτικό πεδίο <strong>το</strong>υ όλους <strong>το</strong>υς θα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγους. Οι γάμπες <strong>το</strong>υ ακούμπησανσε κάτι σκληρό: είχεφτάσει στην εξέδρα με την αψίδα. Σκαρφάλωσε στην εξέδρα.Οι θα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγοι σταμάτησαν, με τα μάτια καρφωμέ<strong>να</strong> πάνω <strong>το</strong>υ. Μερικοίήταν λαχανιασμένοι σανεκείνον. Κάποιος αιμορραγούσε άσχημα ο Ν<strong>το</strong>λόχοβ, απαλλαγμένος απότην παραλυτικήκατάρα, χαμογελούσε μοχθηρά σημαδεύοντας με <strong>το</strong> ραβδί <strong>το</strong>υ <strong>το</strong>πρόσωπο <strong>το</strong>υ Χάρι.«Πότερ, τελείωσε ο αγώ<strong>να</strong>ς δρόμου», έκανε αργόσυρτα ο Λού-σιουςΜαλφόι βγάΖοντας τημάσκα <strong>το</strong>υ. «Και τώρα, δώσ' μου την προφητεία σαν καλό παιδάκι».«Άφησε... άφησε <strong>το</strong>υς άλλους <strong>να</strong> φύγουν και θα σ' τη δώσω!» φώ<strong>να</strong>ξεαπελπισμένος ο Χάρι.Μερικοί θα<strong>να</strong><strong>το</strong>φάγοι γέλασαν.«Δεν είσαι σε θέση <strong>να</strong> διαπραγματευτείς, Πότερ», αποκρίθηκε οΛούσιους Μαλφόι, ενώ <strong>το</strong> ωχρό<strong>το</strong>υ πρόσωπο φλογίστηκε μεμιάς από έ<strong>να</strong> αίσθημα απέραντηςικανοποίησης. «Όπως βλέπεις,εμείς είμαστε δέκα κι εσύ μόνο έ<strong>να</strong>ς... ή μήπως δε σ' έμαθε <strong>να</strong>μετράς ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ;»«Δεν εί<strong>να</strong>ι μόνοθ <strong>το</strong>υ!» ακούστηκε από πάνω <strong>το</strong>υς μια φωνή. «'Έχει κιεμέ<strong>να</strong>!»<strong>Η</strong> καρδιά <strong>το</strong>υ Χάρι βούλιαξε από<strong>το</strong>μα από τις πέτρινες βαθμίδεςκατηφόριΖε ο Νέβιλ, κρατώνταςCreated with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!