13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Η</strong> καρδιά <strong>το</strong>υ Χάρι βούλιαξε σαν πέτρα μα ο Χάγκριντ γέλασε. «Ταθέστραλ δεν εί<strong>να</strong>ι επικίνδυ<strong>να</strong>!Εντάξει, μπορεί <strong>να</strong> σε δαγκώσουν αν τα εκνευρίσεις...»«Εμφανίζει... σημάδια... ευχαρίστησης... στην... προοπτική...βίας», μουρμούρισε η Άμπριτζ,καθώς έγραφε <strong>σ<strong>το</strong></strong> μπλοκάκι της.«Για μισό λεπτό!» είπε ανήσυχος ο Χάγκριντ. «Κι ο σκύλος δαγκώνειαν <strong>το</strong>ν προκαλέσεις, έτσιδεν εί<strong>να</strong>ι; Αλλά τα θέστραλ έχουν κακή φήμη εξαιτίας αυτής τηςι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ρίας με <strong>το</strong> θά<strong>να</strong><strong>το</strong> οιάνθρωποι τα θεωρούσαν κακούς οιωνούς... τόσο <strong>το</strong>υς έκοβε...»<strong>Η</strong> Άμπριτζ δεν απάντησε. Ολοκλήρωσε αυτό που έγραφε κι ύστερακοίταξε <strong>το</strong>ν Χάγκριντ και είπεαργά και δυ<strong>να</strong>τά: «Συνέχισε, σε παρακαλώ, την παράδοση όπως πάντα.Εγώ θα περπατήσω»,έκανε τάχα πως περπατάει ενώ ο Μαλφόι και η Πάνσι Πάρκινσονγελούσαν πνιχτά, «ανάμεσα<strong>σ<strong>το</strong></strong>υς μαθητές», είπε κι έδειξε τα παιδιά, «και θα <strong>το</strong>υς κάνωερωτήσεις». Ανοιγόκλεισε <strong>το</strong> στόματης σαν <strong>να</strong> μιλούσε.Ο Χάγκριντ την κοι<strong>το</strong>ύσε σαν χαμένος, αδυ<strong>να</strong>τώντας <strong>να</strong> καταλάβειγιατί <strong>το</strong>υ μιλούσε σαν <strong>να</strong> μηνκαταλάβαινε γρι απ' όσα <strong>το</strong>υ 'λέγε. <strong>Η</strong> Ερμιόνη είχε Βουρκώσει από <strong>το</strong>θυμό της.«Α, <strong>το</strong> τέρας!» ψιθύρισε καθώς η Άμπριτζ πλησίαΖε την ΠάνσιΠάρκινσον. «Ξέρω γιατί <strong>το</strong> κάνει ηστρίγκλα, η σιχαμένη, η άθλια...»«Λοιπόν...» είπε ο Χάγκριντ προσπαθώντας <strong>να</strong> συνεχίσει <strong>το</strong> μάθημα,«λέγαμε για... για ταθέστραλ. Ναι, τα θέστραλ... Έχουν πολλά χαρίσματα...»«Για πες μου εσύ, παιδί μου», ρώτησε με διαπεραστική φωνή ηΆμπριτζ την Πάνσι Πάρκινσον,«όταν μιλάει ο καθηγητής Χάγκριντ, καταλαβαίνεις τι λέει;»413<strong>Η</strong> Πάνσι ήταν κι αυτή δακρυσμένη όπως η Ερμιόνη, μόνο που τα δικάτης δάκρυα ήταν από ταγέλια. <strong>Η</strong> φωνή της ακούστηκε πνιχτή: «Όχι... γιατί... τιςπερισσότερες φορές... δε μιλάει... γρυλί-Ζει...»<strong>Η</strong> Άμπριτζ <strong>το</strong> σημείωσε. Το πρόσωπο <strong>το</strong>υ Χάγκριντ α<strong>να</strong>ψοκοκκίνισε στασημεία όπου δεν ήτανμελανιασμένο, αλλά προσπάθησε <strong>να</strong> συνεχίσει σαν <strong>να</strong> μην άκουσε τη<strong>να</strong>πάντηση της Πάνσι.«Ε... <strong>να</strong>ι... πολλά χαρίσματα. Αντα εξημερώσεις, σαν<strong>το</strong>ύτα δω, δε θαχαθείς ποτέ ξανά στη Ζωήσου. Έχουν οξύτατη αίσθηση προσα<strong>να</strong><strong>το</strong>λισμού. Απλώς <strong>το</strong>υς λες πού θες<strong>να</strong> πας και εί<strong>να</strong>ισίγουρο ότι θα σε πάνε...»«Αρκεί <strong>να</strong> καταλάβουν τι <strong>το</strong>υς είπες», είπε δυ<strong>να</strong>τά ο Μαλφόι κι ηΠάνσι Πάρκινσον ξεκαρδίστηκε.Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!