13.07.2015 Views

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

Η Τζοαν ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ γεννήθηκε στο Μπρίστολ το 1965. Άρχισε να ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

σπίτι φάνταΖε πιο Ζεστό, πιο φιλικό ακόμη κι ο Κρίτσερ <strong>το</strong>υ φάνηκελιγότερο αντιπαθητικός ότανπρόβαλε τη γουρουνίσια μύτη <strong>το</strong>υ στην κουΖί<strong>να</strong> <strong>να</strong> ελέγξει τι ήτανόληαυτή η φασαρία.«Φυσικά, όταν εμφανίστηκε <strong>σ<strong>το</strong></strong> πλευρό σου ο Ντάμπλν<strong>το</strong>ρ, δεν υπήρχεπερίπτωση <strong>να</strong> σεκαταδικάσουν», σχολίασε χαρούμενος ο Ρον καθώς σέρβιρε πουρέ σταπιάτα.«Ναι, αυτός ήταν <strong>το</strong> σημείο-κλειδί», είπε ο Χάρι. Ήθελε <strong>να</strong>προσθέσει: «Αλλά θα ήθελα <strong>να</strong> μουμιλήσει. Ή, έστω, <strong>να</strong> με κοιτάξει», κάτι τέ<strong>το</strong>ιο όμως θα φανέρωνεαγνωμοσύνη και θα ηχούσεεντελώς παιδιάστικο. Καθώς τα σκεφτόταν όλα αυτά, <strong>το</strong>ν έτσουξε τόσοπολύ <strong>το</strong> σημάδι <strong>το</strong>υ πουέπιασε <strong>το</strong> μέτωπο <strong>το</strong>υ.«Τι έπαθες;» ρώτησε ανήσυχα η Ερμιόνη.«Το σημάδι», μουρμούρισε ο Χάρι. «Δεν εί<strong>να</strong>ι τίποτα... <strong>το</strong> παθαίνωσυχνά...»Οι υπόλοιποι δεν αντιλήφθηκαν τίποτα γέμιΖαν τα πιάτα <strong>το</strong>υς καιπανηγύριΖαν τη σωτηρία <strong>το</strong>υΧάρι ο Φρεντ, ο Τζορτζ και η Τζίνι τραγουδούσαν ακόμη. <strong>Η</strong> Ερμιόνηέδειχνε πολύ ανήσυχη αλλάπριν προλάβει <strong>να</strong> αρθρώσει λέξη, ο Ρον είπε χαρούμε<strong>να</strong>: «Βάζω<strong>σ<strong>το</strong></strong>ίχημα πως θα περάσει οΝτάμπλν<strong>το</strong>ρ σήμερα <strong>το</strong> απόγευμα <strong>να</strong> <strong>το</strong> γιορτάσει μαΖί μας».«Δε νομίΖω πως θα μπορέσει», παρενέβη η κυρία Ουέσλι, βάΖΟντας μιατεράστια μερίδα ψητόκοτόπουλο <strong>σ<strong>το</strong></strong> πιά<strong>το</strong> <strong>το</strong>υ Χάρι. «Εί<strong>να</strong>ι πολύ απασχολημένος αυτή τηνεποχή».«ΑΘΩΩΘ<strong>Η</strong>ΚΕ, ΑΘΩΩΘ<strong>Η</strong>ΚΕ, ΑΘΩΩΘ<strong>Η</strong>ΚΕ...»«ΣΚΑΣΤΕ ΠΙΑ!» βρυχήθηκε η κυρία Ουέσλι.τις επόμενες μέρες ο Χάρι δεν μπόρεσε <strong>να</strong> μην προσέξει ότι υπήρ-χεκάποιος <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν αριθμό 12 τηςοδού Γκρίμολντ Πλέις που δεν ενθουσιαστηκε ιιδιαίτερα στηνπροοπτική της επιστροφής <strong>το</strong>υ <strong>σ<strong>το</strong></strong>σχολείο. Ο Σείριος καμώθηκε πειστικά ότι χάρηκε μόλις πρωτάκουσετα νέα152έσφιξε <strong>το</strong> χέρι <strong>το</strong>υ Χάρι και χαμογελούσε όπως όλοι οι υπόλοιποιΎστερα όμως έγινε πιοβαρύθυμος, πιο ευερέθι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ς από πριν απέφευγε <strong>να</strong> μιλά <strong>σ<strong>το</strong></strong>υς άλλους,ακόμη και <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν Χάρι, καικλεινόταν ώρες <strong>σ<strong>το</strong></strong> δωμάτιο της μητέρας <strong>το</strong>υ με <strong>το</strong>ν Ωραιόραμφο.«Δε φαντάΖομαι <strong>να</strong> νιώθεις τύψεις!» είπε η Ερμιόνη, όταν ο Χάριεκμυστηρεύτηκε κάποιες από τιςσκέψεις <strong>το</strong>υ σ' εκείνη και <strong>σ<strong>το</strong></strong>ν Ρον λίγες μέρες αργότερα, ενώκαθάριΖαν έ<strong>να</strong> μουχλιασμένο ερμάρι<strong>σ<strong>το</strong></strong>ν τρί<strong>το</strong> όροφο. «<strong>Η</strong> θέση σου εί<strong>να</strong>ι <strong>σ<strong>το</strong></strong> "Χόγκουαρτς" και <strong>το</strong>ξέρει πολύ καλά ο Σείριος.Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι φέρεται εγωιστικά».Created with novaPDF Printer (www.novaPDF.com). Please register to remove this message.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!